شرکت «نانوبیوتیکس»، موفق به اخذ تأییدیه نهایی برای داروی «PEP503»، از اتحادیه اروپا شده است. به واسطه مجوز اعطا شده برای این داروی مبتنی بر نانو ذرات که برای درمان تومورهای بدخیم قابل استفاده است، امکان ورود به بازار ۲۷ کشور اروپایی فراهم شده است. این ماده، برای درمان انواع تومورهای بدخیم و سرطان‌ها، نظیر سرطان سر و گردن، سرطان کبد، سرطان پروستات و سرطان روده، مورد استفاده قرار گیرد.

با افزایش آگاهی‌ها پیرامون مزایا و ویژگی‌های منحصربه‌فرد فناوری نانو، محصولات نانویی داخلی توانسته‌اند به موفقیت‌های چشمگیری در زمینه تجاری‌سازی و ورود به بازارهای جدید دست یابند. در آخرین نمونه از این دستاوردهای موفق، دو محصول نانویی کاشی‌های آنتی‌باکتریال و دستگاه تصفیه آب با غشاء سرامیکی نانو ساختار، در فهرست بهای سال 98 قرار گرفته و پیش‌بینی می‌شود که در سال جدید، استقبال از آن‌ها به شدت افزایش یابد.

شرکت والمارت تصمیم دارد تا به زودی، فناوری‌های مورد استفاده در فروشگاه‌های خرده‌فروشی خود را ارتقاء دهد. این توسعه فناوری، به‌ویژه شامل هوشمندسازی فناوری اسکن و رهگیری اجناس و کالاهای موجود در فروشگاه، با استفاده از ربات‌های مخصوص است. با دقت در اقدامات و فعالیت‌های توسعه‌ای والمارت، رد پای یک استارت‌آپ به نام «بوسا نوا رباتیک» دیده می‌شود که والمارت تصمیم دارد تا در ۵۰ فروشگاه خود، از ربات‌های تولیدی این استارت‌آپ، استفاده می‌نماید.

یک محقق ژاپنی، به پاس تحقیقات ارزشمند خود در حوزه نانو فناوری، موفق به دریافت جایزه ویژه بنیاد پژوهشی «تاناکا» در سال ۲۰۱۸ میلادی شده است. «شونسوکه فوکامی»، دانشیار دانشگاه توهوکو که جهت پردازش اطلاعات، مشابه با فرآیند مغز، بر روی نانو کامپوزیت‌های کبالت-پلاتین «CoPt» کار می‌کند، موفق به طراحی و توسعه نوعی دستگاه حافظه آنالوگ شده که وی را شایسته دریافت این جایزه نموده است.

طبق آخرین گزارش‌ها از بازار نانو پوشش‌ها، ارزش بازار جهانی این حوزه در طی شش سال آینده، از رشدی ۱۴.۷ درصدی برخوردار خواهد بود. بر این اساس، ارزش بازار نانو پوشش‌ها در سال ۲۰۱۹ میلادی، در حدود ۴۸۳۰ میلیون دلار برآورد شده است که با توجه به رشد مذکور، به ۹۵۸۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۵ خواهد رسید.

پروژه «NABBA» که با پشتیبانی اتحادیه اروپا و ایجاد کنسرسیومی متشکل از شش مؤسسه تحقیقاتی و پنج شرکت دارویی در حال پیشروی است، در تلاش برای درک بهتر فرایند دارورسانی به مقاصد هدف در بدن بیماران است. از آخرین نتایج حاصل از این پروژه، می‌توان به دستاوردی جدید تحت عنوان «Nano Vehicle» اشاره نمود که دارو در آن قرار گرفته و بدون محدودیت و اثرپذیری از سیستم دفاعی بدن، از بافت‌ها عبور نموده و در جای مناسب رها می‌گردد. آزمایش‌های بالینی انجام گرفته، نشان می‌دهد که احتمالاً اثربخشی قابل توجهی در هدف قرار دادن تومورهای مغزی و درمان بیماری‌هایی همچون آلزایمر، وجود دارد.

دولت امارات با هدف جذب متخصصین و کارآفرینان استارت‌آپی، به مدیران یا بنیان‌گذاران استارت‌آپ‌های معتبر و خلاق جهان عرب، ویزای پنج ساله اعطا می‌کند. این ویزا، به استارت‌آپ‌هایی تعلق می‌گیرد که در شکل‌گیری انقلاب چهارم صنعتی، به نحوی اثرگذار بوده‌اند. بر اساس این برنامه، اعطای ویزا به ۱۰۰ استارت‌آپ جهان عرب در دستور کار دولت این کشور قرار گرفت.

دانشمندان دانشگاه فنی مونیخ، از رنگ‌دانه‌های ملانین به‌عنوان یک ابزار مؤثر در تشخیص و درمان تومورها استفاده نموده‌اند. ملانین در پوست‌های تیره، نوعی حفاظ در مقابل اشعه‌های مضر خورشید ایجاد نموده و با جذب انرژی حاصل از نور خورشید، آن را به گرما بدل می‌سازد. در واقع، فناوری جدید، از نانو ذرات حاصل از غشای سلولی که با ملانین بهبود یافته است، به منظور درمان تومور و کاهش سرعت رشد آن، استفاده می‌نماید.

جدیدترین روند در زمینه ایمنی فناوری نانو، تلاش‌های محققین برای سازگاری هر چه بیشتر نانو مواد با محیط‌زیست است که می‌توان آن را در مفهومی تحت عنوان «نانو فناوری سبز» توصیف نمود. استفاده از قارچ‌های استخراج شده از خاک و غوطه‌ور نمودن آن در محلول نیتروژن مایع جهت تولید نانو ذرات نقره با سازگاری بیشتر زیستی و یا استفاده از عصاره‌های گیاهی مرتبط با طعم دهنده‌های دارچین و وانیل که می‌توانند برای تولید اکسید آهن و نانو ذرات مورد استفاده در درمان بیماری سرطان استفاده شوند، از آخرین تلاش‌های دانشمندان برای ایمن‌سازی هر چه بیشتر نانو مواد محسوب می‌شود.

یک استارت‌آپ سوئیسی به نام «اینولیس»، مدعی دستیابی به فناوری جدیدی در باتری خودروهای الکتریکی شده است که می‌تواند طی مسافت ۶۰۰ مایلی را برای خودرو امکان‌پذیر سازد. این شرکت، مدعی است که اولین باتری ۱۰۰۰ وات بر کیلوگرمی قابل شارژ در جهان را برای این منظور تولید نموده است. این امر، زمانی جالب می‌شود که بدانید تسلا در مدل ۳ خود، از سلول‌هایی استفاده نمود که تنها در حدود ۲۵۰ وات بر کیلوگرم بودند.