دانشمندان دانشگاه فنی مونیخ، از رنگ‌دانه‌های ملانین «Melanin» به‌عنوان یک ابزار مؤثر در تشخیص و درمان تومورها استفاده نموده‌اند. ملانین در پوست‌های تیره، نوعی حفاظ در مقابل اشعه‌های مضر خورشید ایجاد نموده و با جذب انرژی حاصل از نور خورشید، آن را به گرما بدل می‌سازد. در فناوری جدید، از نانو ذرات حاصل از غشای سلولی که با ملانین بهبود یافته است، به منظور درمان تومور و کاهش سرعت رشد آن، استفاده شده است.

یک نکته کلیدی در توسعه روش‌های درمانی تومورهای بدخیم، تفاوت بافت آن‌ها در مقایسه با سلول‌های سالم است. سیستم عروقی نفوذپذیر تومورها، موجب می‌شود تا میزان جذب آن‌ها بیشتر شده و در نتیجه، نانو ذرات به یک ابزار کارآمد برای درمان آن‌ها بدل شوند. نانو ذرات غشایی، دارای ابعاد 20 تا 200 نانومتر بوده و علاوه بر ارزان بودن روش تولید آن‌ها، زیست‌تخریب‌پذیر می‌باشند. پروفسور «واسیلیس زیاکریستوس»، به عنوان رهبر این پروژه تحقیقاتی، مطالعات خود را بر ویژگی‌های نانو ذرات فوق که اصطلاحاً «OMVs» نامیده می‌شوند، متمرکز نموده است. وی با اشاره به جذب نور از سوی ملانین، ابراز می‌دارد که این ویژگی، امکان تصویربرداری از تومور و تشخیص آن را فراهم می‌سازد. جذب نور و تولید گرما، همچنین راهی برای مبارزه با تومورها است و نانو ذرات ملانین توسعه‌یافته، می‌توانند دریچه‌ای جدید به روی زمینه‌های کاربرد فناوری نانو در پزشکی بگشایند. استفاده بالینی از «OMV»ها و تجاری‌سازی موفق آن‌ها در آینده نزدیک، یک تغییر و تحول بزرگ در تشخیص و درمان تومور پدید خواهد آورد.

گفتنی است، یکی از چالش‌های کلیدی در توسعه مواد مختلف در مهندسی پزشکی، سازگاری زیستی آن‌ها است. همین عامل، موجب شده است تا استفاده از مواد موجود در پوست و موی انسان، در دستور کار محققین قرار گیرد. موی انسان، از دو ماده ملانین و کراتین تشکیل شده است که دو پلیمر مناسب برای کاربردهای زیست پزشکی محسوب می‌شوند. استفاده از موی انسان برای تولید نانوذرات بیولوژیکی، از آخرین دستاوردهای تجاری شده در این خصوص است که برای درمان آب مروارید، کرم‌های ضد آفتاب و جلوگیری از رشد تومورها، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مرجع: «Science Times»