چین از طرح بزرگی برای اتصال هنگ‌کنگ و ماکائو به شهرهای جنوبی چین، برای ایجاد یک منطقه خلیجی بزرگ خبر داده است. هدف از این طرح جدید دولت چین، تبدیل این منطقه ساحلی به یک ابرمنطقه با فناوری بالا بوده که قابلیت رقابت با دره سیلیکون را داشته باشد. از جمله حوزه‌های تمرکز این طرح، می‌توان به لجستیک، نساجی، فناوری ارتباطات، قطعات خودرو و نانوفناوری اشاره نمود.

اخیراً گزارشی در خصوص بازار نانوفناوری در صنایع هوافضا ارائه شده که پیش‌بینی آینده این صنعت را در بازه زمانی سال‌های ۲۰۱۷ الی ۲۰۲۵، ارائه می‌نماید. بر اساس گزارش ارائه شده، انتظار می رود که در طول دوره پیش‌بینی، افزایش سرمایه‌گذاری در فناوری نانو به منظور تولید مواد سبکی که دارای ویژگی‌های مکانیکی مناسبی می‌باشند، بازار این فناوری را در صنعت هوافضا، هدایت می‌نماید. همچنین، فناوری نانو به واسطه تقویت بخش دفاعی سیستم‌های رزمی دریایی و زیردریایی‌ها، به کمک توسعه نانوسنسورها برای شناسایی بهتر زیردریایی‌های دشمن، به شدت مورد توجه قرار گرفته است.

محققان دانشگاه منچستر، به منظور بررسی یک ترکیب فلزی، از یک تکنیک بیولوژیکی استفاده نمودند که پیشتر جایزه نوبل شیمی را به خود اختصاص داده بود. جایزه نوبل شیمی سال ۲۰۱۷ میلادی، به تکنیک «بازسازی ذرات تکی» اختصاص یافت که مبتنی بر میکروسکوپ الکترونی، قابلیت نمایش ساختارهای تعداد زیادی از ویروس‌ها و پروتئین‌ها را داشت، اما برای فلزات مورد استفاده قرار نمی‌گرفت. با این وجود، تیمی از محققین با تکیه بر این تکنیک، موفق به تهیه نقشه‌های عنصری سه بعدی از نانوذرات فلزی شده‌اند.

شرکت «Cove»، در ماه جاری میلادی بطری‌های آبی را به بازا عرضه می‌نماید که قابلیت تجزیه کامل در اقیانوس‌ها و همچنین خاک را خواهند داشت. این بطری‌ها که از یک پلیمر زیستی به نام «PHA» تولید شده‌اند، در صورتی که در یک سطل کمپوست یا محل دفن پسماندها و یا حتی اقیانوس قرار گیرند، به طور کامل تجزیه شده و چالش زیست محیطی جدیدی را به دنبال نخواهند داشت.

شرکت «ایتر» که یک استارت‌آپ ارائه‌دهنده چاپگرهای زیستی سه بعدی مبتنی بر هوش مصنوعی است، با هدف ایجاد رویکردی جدید در فناوری چاپ سه بعدی، همکاری جدیدی را با محققان دانشگاه «UCL» و «Loughborough»، شروع نموده است. محققان در این همکاری، قصد دارند تا جوهری حاوی نانوذرات بسازند که می‌تواند برای دارورسانی استفاده شده و یا بسته به نیازهای کاربر، به عنوان یک سیستم پشتیبان مکانیکی و ساختاری، مورد استفاده قرار گیرد.