کنترل رهاسازی کود و زمان جوانهزنی بذرها با استفاده از پوششهای نانویی
دانشمندان موفق به یافتن راهکاری جدید شدهاند که در راستای افزایش بهرهوری پرورش محصولات کشاورزی، به کشاورزان کمک مینماید. نانو پوشش توسعهیافته توسط محققین دانشگاههای اتاگو «Otago» و لینکولن «Lincoln»، به کشاورزان کمک میکند تا کنترل دقیقتری بر میزان رهاسازی کود در خاک کشاورزی داشته باشند که در نتیجه آن، زمان جوانه زدن بذرها را نیز میتوان بهتر کنترل نمود. این نانو پوشش، مصداقی بارز از کمک علوم و فناوریهای نوین به صنعت کشاورزی است.
نانو پوشش جدید، حاصل یک پروژه تحت حمایت وزارت کسبوکار، نوآوری و اشتغال نیوزیلند بوده که با هدف بررسی اثرات بهکارگیری فناوری نانو در کشاورزی و در راستای افزایش بهرهوری و کاهش اثرات زیستمحیطی ناشی از فرایندهای مورد استفاده کنونی، انجام گرفته است. دکتر گرگ والکر«Greg Walker» از دانشگاه اتاگو، با همکاری کرییگ بانت «Craig Bunt» و سالی پرایس «Sally Price» از دانشگاه لینکولن، موفق به ساخت نوعی نانو پوشش برای زمینهای کشاورزی شدهاند که میتواند میزان رهاسازی کود به خاک را کنترل نماید. لازم به ذکر است که کنترل رهاسازی کود، یکی از مهمترین فاکتورهای بهرهوری محصولات کشاورزی است که در صورت عدم توجه به آن، اثرات جبرانناپذیری در پی خواهد داشت. آزادسازی بیش از حد و سریع کود، منجر به ورود نیتروژن در خاک و آبراههها شده و آلودگی قابلتوجهی ایجاد میکند. در این حالت، علاوه بر اینکه کشاورزان مجبور به استفاده کود بیشتری شده و هزینههای تولید محصول افزایش مییابد، آلودگیهای زیستمحیطی نیز افزایش قابل توجهی خواهد داشت.
گفتنی است که تیم تحقیق در ابتدا بر روی نانو پوششهای پلیاستر و تجزیه بیولوژیکی آنها متمرکز شده و سپس با همکاری شرکتها و سازمانهایی مانند «Ravensdown» و بنیاد تحقیقات کشاورزی این کشور، کنترل بر میزان رهاسازی کود و تأخیر در جوانهزنی بذرهای کشاورزی را توسعه دادند. فواید تأخیر در جوانهزنی و کنترل بر زمان آن، میتواند بسیار زیاد باشد. برای مثال، محصولاتی که بهطور سنتی در پاییز کشت میشود را میتوان چند ماه قبل کاشت، چرا که شرایط آب و هوایی برای کاشت آنها مناسبتر خواهد بود. علاوه بر این، امکان کنترل علفهای هرز که پس از کاشت محصول و جوانهزنی دانهها میرویند، با تأخیر در جوانهزنی سادهتر شده و باردهی محصول را افزایش میدهد. نکته جالب اینکه فناوری مذکور که حاصل یک پروژه سه ساله با بودجه یک میلیون دلاری است، مورد توجه بسیاری از شرکتهای تولید کودهای کشاورزی قرار گرفته و با توجه به مقیاسپذیری تولید آن، احتمال آنکه به زودی شاهد تجاریسازی و بهکارگیری آن در زمینهای کشاورزی باشیم، بسیار زیاد است.
شایان ذکر است که بهرهگیری از فناوری نانو به منظور بهبود فرایندهای کشت و زرع، در ایران نیز به صورت ویژه مورد توجه قرار گرفته و محققین فعال در این شاخه، به دستاوردهای ارزشمندی نیز دست یافتهاند. نمونههایی از این موارد موفق که در برنامه تجاریسازی فناوری نانو (نانومچ)، حضور داشتهاند، طرح نانوآفتکشهای نور تخریبپذیر و نانو آفتکش ارگانیک اچکا میباشند.
مرجع: «Otago Daily Times»
هنوز نظری وارد نشده است!
نظر خود را ارسال نمایید
پست الکترونیکی شما انتشار پیدا نمی کند.