دانشمندان و محققین فعال در حوزه فناوری‌های عصبی و مهندسی زیستی، آخرین دستاوردها و نوآوری‌های خود را در نهمین کنفرانس بین‌المللی مهندسی در علوم دارویی و زیستی، به نمایش گذاشتند. در این کنفرانس که طی روزهای 19 الی 23 مارس سال جاری میلادی در سانفرانسیسکو آمریکا برگزار گردید، مهندسین، دانشمندان و نمایندگان شرکت‌های بزرگ فعال در حوزه نانو فناوری، با جدیدترین فناوری‌های توسعه یافته در مراکز علمی و تحقیقاتی مختلف، آشنا شده و پیرامون همکاری‌های علمی و فناورانه جهت تجاری‌سازی دستاوردهای خود، به بحث و تبادل نظر پرداختند.

یکی از جالب‌ترین بخش‌های این کنفرانس، کارگاه برگزار شده توسط دکتر «جاناتان توریان»، «دیوید هیرستون» و «جین وتل»، از مرکز تحقیقاتی ارتش آمریکا بود که نحوه به‌کارگیری فناوری نانو برای تقویت توانمندی‌های ذاتی انسان را تشریح می‌کرد. در این کارگاه که به نوعی به آینده علوم و فناوری‌های اعصاب می‌پرداخت، دانشمندان مرکز تحقیقات ارتش آمریکا «ARL»، از سیستم بازخورد عصبی خود، تحت عنوان «BrainFlight»، رونمایی نمودند. این سیستم، یک فناوری آنلاین برای تغییرات تحریک‌کننده در فرد است که می‌تواند عملکردهای حسی حرکتی، مانند پرواز در هلیکوپتر را به شدت بهبود دهد. بنا به گفته دکتر توریان، این تحریکات عصبی که با استفاده از فناوری نانو اعمال می‌گردد، اثرات قابل‌توجهی بر سربازان، به‌ویژه در حین تصمیم‌گیری و اقدامات لحظه‌ای در محیط‌های پرتنش خواهد داشت. گفتنی است، این پروژه در ابتدا از سوی دانشگاه کلمبیا و با شبیه‌سازی برای کشف این پدیده علمی، آغاز شد و پس از موفقیت‌های اولیه در توسعه فناوری، یک همکاری فناورانه بین این دانشگاه و مرکز «ARL» شکل گرفت. پروژه «BrainFlight»، بخشی عمده از این همکاری به حساب می‌آید که در طی سال‌های اخیر، با موفقیت‌های فراوانی همراه شده است. به نظر می‌رسد که با تجاری‌سازی موفق این فناوری در آینده‌ای نزدیک، یک فناوری کارآ و بسیار پیشرفته در اختیار صنایع دفاعی و ارتش قرار خواهد گرفت که می‌تواند عملکرد سربازان را به‌طور محسوسی ارتقاء دهد.

لازم به ذکر است که یکی از محدودیت‌های دانشمندان علوم اعصاب، مواجهه با ساختار لایه‌های عمقی مغز بوده که نانو فناوری تا حدودی بر این محدودیت فائق آمده است. یکی از بهترین مثال‌ها، دستکاری و کنترل سلول‌های مغز با استفاده از امواج نوری است که «اپتوژنتیک» نامیده می‌شود. استفاده از نانو ذرات، امکان ارسال نور به مناطق غیر قابل‌دسترس را فراهم آورده که به‌طور بالقوه، می‌تواند درمان‌های غیرتهاجمی را اثربخش نماید.

مرجع: «Science Daily»