براساس پیش‌بینی سازمان ملل، جمعیت جهان تا سال 2025 به 8 میلیارد نفر خواهد رسید که هند 17.84 درصد این جمعیت را به خود اختصاص خواهد داد و به رقم 1.55 میلیارد نفر خواهد رسید. بنابراین تولید غذا در این کشور باید افزایش یابد که این موضوع مستلزم توسعه کشاورزی است. هند برای افزایش تولیدات کشاورزی اقدام به افزایش مصرف کودها کرده که این موضوع میزان آلایندگی خاک این کشور را نیز افزایش داده است.
برای حل این مشکل، فناوری‌ نانو گزینه مناسبی به نظر میرسد. این فناوری می‌تواند تولیدات کشاورزی را دستخوش تغییر کند. براساس گزارشی که سازمان ملل منتشر کرده، نانوزیست‌فناوری دارای پتانسیل‌های کاربردی زیادی در کشورهای در حال توسعه است، به طوری که می‌تواند بهره‌وری کشاورزی را در آنها افزایش دهد. بر اساس این گزارش، نانوزیست‌فناوری می‌تواند فاصله  میان عرضه و تقاضا را در بخش کشاورزی پر کند و صنعت مواد غذایی را با یک انقلابی روبرو کند. این فناوری با کاهش بیماری‌های گیاهان، تشخیص زودهنگام بیماری، افزایش بهره‌وری و تأمین نیاز مواد مغزی گیاهان موجب افزایش تولیدات در بخش کشاورزی می‌شود.
فناوری‌ نانو می‌تواند از طریق کمینه کردن پسماندها و کاهش آلودگی محیط زیست تأثیر زیادی در صنعت کشاورزی داشته باشد. مهمترین کاربرد نانوزیست‌فناوری در افزایش بهره‌وری، بهبود کیفیت محصولات، کاهش هدر رفت و مدیریت منابع طبیعی است. بنابراین توسعه در حوزه فناوری‌ نانو می‌تواند فرصت‌هایی در بخش کشاورزی ایجاد کرده و کیفیت زندگی کشاورزان کم‌درآمد را نیز بهبود دهد. انقلاب نانوزیست‌فناوری نه تنها در بخش علمی و فناورانه است، بلکه نقش مهمی در سناریو‌های اجتماعی و اقتصادی دارد.
در هند، برای رسیدن به رشد 4 درصدی در بخش کشاورزی، لازم است که از نانوزیست‌فناوری استفاده شود و مواهب این حوزه در تمام زنجیره تولید کشاورزی اعمال شود.
استفاده از نانوزیست‌فناوری در بخش کشاورزی هنوز در مراحل اولیه رشد خود است. در حال حاضر تحقیقات روی نانوابزارهایی است که می‌توانند تغییرات ژنتیکی را انجام داده یا اصلاح نژادی روی گیاهان اعمال کنند.
به هرحال آنچه که در موفقیت توسعه نانوزیست‌فناوری در بخش کشاورزی تأثیرگذار است، پذیرش آن از سوی مصرف کننده و تولیدکننده است.

منبع: nano.ir