محققان شرکت سلکتا بیوساینس (Selecta Biosciences) موفق به ساخت نانوذرات زیست‌تخریب‌پذیر از جنس پلی (لاکتیک کو گلیکولیک اسید) شدند که می‌تواند مولکول‌های کوچکی را با خود حمل کند مولکول‌هایی موسوم به راپامیسین که قادر به تنظیم سیستم ایمنی بدن هستند. این نانوذرات به بیماران کمک می‌کند تا نسبت به داروهای زیستی عکس‌العمل مناسب نشان دهند.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که می‌توان از این سیستم دارویی برای ممانعت از تشکیل آنتی‌بادی‌های ضددارویی در بدن جلوگیری کرد. این یافته فرصت‌های تازه‌ای در بخش درمانی نظیر ژن‌درمانی در اختیار محققان قرار می‌دهد.
تاکاشی کیشیموتو از محققان این شرکت می‌گوید: «درمان‌های مبتنی بر داروهای زیستی یکی از مهمترین پیشرفت‌ها در بخش پزشکی است. اما بیشتر این داروها توسط سیستم ایمنی بدن شناسایی و سرکوب می‌شوند که این کار با استفاده از آنتی‌بادی‌های ضددارو انجام می‌شود. این آنتی‌بادی‌ها اصلی‌ترین عامل شکست برخی درمان‌ها در روش‌های درمانی زیستی هستند.
کیشیموتو می‌گوید: « نتایج بررسی‌های ما نشان می‌دهد که بیش از 20 درصد از بیمارانی که از داروهای زیستی استفاده کرده‌اند دچار پاسخ منفی از سوی سیستم ایمنی بدن شده‌اند که با آن ایموتوژنسیتی گفته می‌شود. ایموتوژنسیتی یکی از چالش‌های موجود در مسیر توسعه فناوری‌های جدید نظیر ژن‌درمانی، ویروس‌های آنکولیتیک و آنتی‌بادی‌های دوعاملی است.»
کیشیموتو می‌افزاید: « ما در این پروژه جدید نشان دادیم که می‌توان راپامیسین را درون نانوذرات کپسوله کرد و از آن برای ممانعت از رفتار سرکوبی سیستم ایمنی بدن استفاده کرد.»
این نانوذرات همانند ادوات مخابراتی عمل کرده و دستورالعمل‌های دقیقی را به سیستم ایمنی بدن ارسال می‌کند که این دستورات توسط سلول‌های دندریتی دریافت می‌شود. این دستور می‌تواند پاسخی از سوی سیستم ایمنی بدن ایجاد کند یا به نوعی موجب خویشتن‌داری سیستم ایمنی بدن شود. این دستور توسط راپامیسین به سلول‌های دندریتی داده می‌شود.»
محققان این فناوری را نوعی «ذرات واکسن سنتزی» یا SVP می‌دانند که می‌تواند برای روش‌های درمان زیستی مورد استفاده قرار گیرد. این گروه در حال حاضر روی فاز اول آزمون بالینی این سیستم دارویی کار می‌کنند.

منبع: nbic.isti.ir