بررسی‌های صورت گرفته توسط مؤسسه «Adolphe Merkle» و گروه زیست‌شناسی دانشگاه فرایبورگ، نشان می‌دهد که نانوذرات سیلیس در برابر عوامل بیماری‌زای گیاهان، می‌توانند به‌عنوان راهکاری تجزیه‌پذیر و بسیار کارآمد عمل کنند. با توجه به روند ممنوعیت استفاده از کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات، این محصول نانویی، یک جایگزین مطلوب برای محصولات از چرخه خارج شده به شمار می‌آید.

یکی از چالش‌های عمده در کشاورزی مدرن، استفاده فزاینده از سموم دفع آفات و انواع کودهای شیمیایی است. تعداد زیادی از این محصولات، برای سلامتی انسان و حیوانات خطرناک بوده و از همین رو، با ممنوعیت تولید و فروش مواجه می‌باشند. نکته کلیدی اینجا است که این روند، تقاضای روزافزونی برای ارائه جایگزین‌های مناسب به‌دنبال داشته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که یک مسیر کارآمد برای رفع این نیاز، تحریک واکنش‌های ایمنی گیاهان در برابر حملات پاتوژن‌ها است. اسید سیلیسیک که به‌طور طبیعی در خاک وجود دارد، چنین واکنش‌هایی را در گیاه، تحریک می‌کند. ابزار دیگر، نانوذرات سیلیس است که با آزادسازی مقادیر کمی از این ماده همراه می‌باشد.

ایده اولیه مؤسسه آدولف مرکل که با همکاری دانشگاه فرایبورگ توسعه یافته، تولید یک نانوماده شیمیایی-کشاورزی (Nano-Agrochemical) ایمن بوده که تحویل اسید سیلیسیک و تحریک تدافعی گیاه را به دنبال داشته باشد. آن‌ها برای دستیابی به این محصول نانویی، نانوذرات سیلیس با خواص مشابه آنچه در گیاهان یافت می‌شود، تولید کردند (نانوذرات سیلیس به شکل طبیعی در برخی محصولات غذایی مانند غلات وجود دارد). آزمایش‌های صورت گرفته، حاکی از این است که نانوذرات یاد شده، با تحریک واکنش ایمنی گیاه، مقاومت در برابر باکتری‌ها را افزایش داده و عملاً دوز کمتری از مواد شیمیایی برای مراقبت و ایمنی گیاه نیاز خواهد بود.

گفتنی است که جذب نانوذرات ابداعی از طریق منافذ برگ‌های گیاه صورت می‌گیرد. علاوه بر این، نانوذرات با حضور آب و بدون باقی گذاشتن هیچ‌گونه اثر جانبی، تخریب می‌شوند که این یک مزیت بزرگ برای ایمنی مواد غذایی و حفظ محیط‌زیست خواهد بود. بر این اساس، نانوذرات سیلیس را می‌توان گزینه‌ای ایمن، اقتصادی، پایدار و بسیار کارآمد برای پیشگیری از بیماری‌های گیاهی دانست که احتمالاً در آینده نزدیک، جایگزین کودها و سموم دفع آفات فعلی خواهند شد.

مرجع: «AZO Nano»