محققین موفق به توسعه نوعی حسگر زیستی مبتنی بر فناوری نانو شده‌اند که قادر به شناسایی باکتری‌های مضر موجود در آب آشامیدنی است. این فناوری منحصربه‌فرد که آلودگی‌های عامدانه و ناخواسته را در زمان واقعی تشخیص می‌دهد، بخشی از برنامه علمی ناتو برای صلح و امنیت (NATO Science for Peace and Security-SPS) بوده که طی همکاری فعال ایتالیا به‌عنوان یکی از اعضای ناتو و کره جنوبی توسعه یافته است.

احتمالاً جمله مشهور «آب مایه حیات است» را به کرات شنیده‌اید. با توجه به نیاز تمامی بخش‌های جامعه به آب، سیستم‌های توزیع آب از اهداف بالقوه فعالیت‌های تروریستی محسوب می‌شوند. آلودگی عمدی مخازن نگهداری یا لوله‌های انتقال آب به عوامل بیولوژیکی نظیر عوامل بیماری‌زا و سموم زیستی، یک اسلحه تخریب جمعی بسیار خطرناک است که می‌تواند امنیت و سلامت جوامع را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. در واکنش به این موضوع، «SPS» اقدام به تعریف پروژه‌ای چندساله برای توسعه نسل جدیدی از سیستم‌های هشدار سریع کیفیت آب آشامیدنی نموده که با به حداقل رساندن خطرات مرتبط با آلودگی منابع آب، از مصرف‌کنندگان محافظت می‌کند.

این حسگر زیستی که «NANO-LC» نام دارد، از نانوذرات طلا برای تشخیص پاتوژن‌ها و فیلمی از یک کریستال مایع برای تشخیص در زمان واقعی تشکیل شده است. این سنسورها، حساسیت بسیار بالایی داشته و با خطای بسیار کم، به کمک تغییر رنگ، آلاینده‌های شیمیایی را تشخیص داده و از ریسک‌های موجود جلوگیری می‌کند. واکنش سریع این حسگرها برای تشخیص مواد آلاینده (300 تا 400 میلی‌ثانیه) و قیمت پایین آن‌ها، این فناوری را به عنوان گزینه مناسبی برای استفاده در شرایط مختلف مطرح می‌نماید.

گفتنی است که این محصول در آگوست سال جاری میلادی آماده شده و بنا بر ادعای ناتو، به اهداف استراتژیک این سازمان در بهبود امنیت بین‌المللی و به حداقل رساندن خطرات مرتبط با استفاده از سلاح‌های زیستی کشتارجمعی کمک می‌کند. به کمک این فناوری، هر گونه آلودگی ناخواسته یا عمدی، در زمان واقعی شناسایی شده و به مسئولین امنیتی گزارش داده می‌شود، اطلاعاتی که جان هزاران انسان را نجات داده و از عواقب اقتصادی ناشی از آن هم جلوگیری می‌کند.

مرجع: «Nanowerk»