تحقیقات جدید دانشمندان حاکی از آن است که ذرات سیلیس می‌تواند درمان‌های جدید برای چاقی و بیماری دیابت در پی داشته باشد. نتایج حاصل از آزمایش نانو ذرات سیلیس بر روی موش‌ها، پتانسیل جالب‌توجه این ذرات در جذب انرژی بدن را نشان می‌دهد که امیدها برای رفع قطعی مشکل چاقی به‌عنوان یکی از چالش‌های امروز حوزه سلامت و نیز بیماری دیابت را پررنگ‌تر می‌کند.

تاکنون هیچ درمان مؤثر و قطعی برای بیماری چاقی یافت نشده است. البته انواع و اقسام داروها و حتی عمل‌های جراحی سنگین و پرهزینه وجود دارند، اما به دلیل عوارض جانبی متعدد، اغلب مردم ترجیح می‌دهند که از همان روش‌های سنتی پیشین نظیر پیاده‌روی، ورزش و رژیم‌های غذایی استفاده نمایند. ایده نوآورانه جدید که از سوی تیمی از محققین دانشگاه استکهلم توسعه یافته است، استفاده از ذرات سیلیس بوده که به‌عنوان «غربالگرهای مولکولی» در روده جای گرفته و مانع از عملکرد مناسب آنزیم‌های گوارشی تجزیه‌کننده غذا می‌شوند. این امر، موجب می‌شود تا انرژی جذب شده توسط بدن، تا حد زیادی کاهش یافته و عملاً کالری کمتری از سوی فرد مصرف شود.

این فناوری منحصربه‌فرد، علاوه بر جلوگیری از افزایش بی‌رویه وزن ناشی از پرخوری، تأثیر مثبتی بر عملکرد متابولیک و کاهش سطح انسولین در گردش دارد. با توجه به ایمنی بالای فناوری و عدم وجود پیامدهای مضر برای بدن، کنترل و کاهش قند خون که یکی از علل اصلی آن مصرف مواد غذایی فراوان است، امکان‌پذیر شده و می‌توان به دستیابی به راهی مطمئن، ایمن و کارآمد برای درمان بیماری دیابت امیدوار بود.

گفتنی است که فناوری یاد شده، در مراحل پایانی آزمایشات بالینی قرار داشته و با توجه به تقاضای گسترده برای محصولات جلوگیری از چاقی، فرصتی بی‌نظیر برای تجاری‌سازی آن وجود دارد. از آنجا که حتی فکر کردن به این ایده که بدون رژیم‌های سخت غذایی و یا ورزش‌های طاقت‌فرسا بتوان به وزن ایده‌آل دست یافت، بسیار هیجان‌انگیز می‌باشد، لذا باید منتظر ماند و سرانجام این فناوری از منظر تجاری‌سازی و عرضه محصول نهایی به بازار را به نظاره نشست. 

مرجع: «Nanowerk»