محققین موفق به ساخت یک سنسور گازی بسیار حساس شده‌اند که نظارت بر سلامت انسان و محیط پیرامونش را با تغییرات بزرگی مواجه می‌نماید. این سنسور پوشیدنی که با تلاش محققین دانشگاه‌های «Penn State» و «Northeastern» و مبتنی بر فناوری نانو توسعه یافته است، به زودی تجاری‌سازی خواهد شد.

یکی از کاربردهای نانومواد، سنجش آلاینده‌های موجود در محیط پیرامونی انسان بوده که با توجه به حساسیت بسیار بالای این مواد و پتانسیل فوق‌العاده نانوفناوری برای شناسایی و اندازه‌گیری‌های دقیق آن‌ها، به شدت مورد توجه قرار گرفته است. البته فناوری‌های فعلی به دلیل محدودیت در دریافت سیگنال، به خوبی نتوانسته‌اند به این نیاز فزاینده پاسخ دهند. در این میان، فناوری جدید که متشکل از یک سنسور پوشیدنی است، با الگوبرداری از نانوموادی مانند گرافن (اکسید گرافن و دی سولفید مولیبدن)، سنجش شیمیایی گازها، بیومولکول‌ها و ... را امکان‌پذیر می‌کند.

«هوانیو چنگ» (Huanyu Cheng)، استادیار علوم مهندسی و علم مواد دانشگاه ایالتی پن، با اشاره به قابلیت‌های فناوری توسعه‌یافته در راستای تشخیص گازها و همچنین قابلیت استفاده آسان از آن سوی کاربران، اظهار داشت: «آزمایش‌ها نشان داد که ما می‌توانیم دی‌اکسید نیتروژن تولید شده توسط وسایط نقلیه را شناسایی کنیم. ما همچنین قادر به تشخصی دی‌اکسید گوگرد نیز هستیم که همراه با دی اکسید نیتروژن، منجر به بارش باران‌های اسیدی می‌شود. تمامی این گازها، به ایمنی صنعتی اشاره داشته و سنسور یاد شده قادر به تشخیص وضعیت خواهد بود».

گفتنی است که آژانس کاهش تهدیدهای دفاعی آمریکا (DTRA)، به این فناوری علاقه‌مند شده و تصمیم دارد تا از سنسورهای پوشیدنی، به منظور شناسایی عوامل شیمیایی و بیولوژیکی که می‌توانند به اعصاب یا ریه‌های فرد آسیب بزنند، استفاده نماید. به موازات این مشتری دولتی، یک شرکت تجهیزات پزشکی نیز در حال همکاری با تیم تحقیق بوده تا فرآیند نظارت بر سلامت بیماران را از طریق بیومارکرهای گاز بهبود دهد. با استفاده از تجهیزات تولید شده، محیط‌های آلاینده که می‌تواند ریه افراد بیمار را تحت تأثیر قرار دهد، شناسایی شده و هشدارهای لازم ارائه خواهد شد.

لازم به ذکر است که تیم تحقیق بر توسعه‌های آتی فناوری نیز متمرکز بوده و در تلاش است تا به منظور بهبود دریافت سیگنال، تست‌های جدیدی انجام داده و همچنین از یادگیری ماشین برای شناسایی سیگنال‌های مجزا، استفاده نماید.

مرجع: «Nanowerk»