یک استارت‌آپ نانویی، موفق به توسعه فناوری ارزان قیمتی برای تصفیه پسماندهای صنعت نساجی شده است که این نوآوری، جایزه استارت‌آپ برتر «MIT» را برای این شرکت به ارمغان آورده است. سی‌پیور «SiPure»، مشترکاً با استارت‌آپ سیمبروسیا «Symbrosia» که یک روش ابتکاری برای کاهش متان تولید شده از سوی دام توسعه داده است، عنوان نخست «MIT Water Innovation Priza» را به خود اختصاص داده و جایزه‌ای به ارزش 14000 دلار برنده شدند.

تولیدکنندگان لباس، هر ساله برای رنگ کردن پارچه‌ها، از حجم زیادی از آب استفاده می‌کنند. تصفیه پسماند ناشی از این کار، فرآیندی به شدت گران و پیچیده است که بالغ بر 25 درصد از هزینه‌های اجرایی یک کارخانه نساجی استاندارد را تشکیل می‌دهد. متأسفانه سود کم در صنعت نساجی، باعث می‌شود تا بسیاری از تولیدکنندگان، پسماند را در آبراه‌های محلی رها نمایند. تخلیه پسماند، منجر به آلودگی آب اشامیدنی، تخریب کشاورزی محلی و پیامدهای بهداشتی طولانی‌مدت برای افراد ساکن در آن نواحی می‌گردد. شرکت استارت‌آپی سی‌پیور، موفق به تولید نوعی غشای سیلیکونی شده که می‌تواند فرآیند تصفیه پسماند در این صنعت را بسیار ساده‌تر و ارزان‌تر سازد. این فناوری پتنت شده، مبتنی بر نانوتکنولوژی بوده و میلیاردها نانو حفره ریز موجود در غشاء، امکان عبور آب را فراهم می‌نمایند و در عین حال، رنگ‌های مولکولی گیر افتاده و جداسازی می‌شوند.

«برندان اسمیت»، یکی از مؤسسان این استارت‌آپ، در خصوص فناوری منحصربه‌فرد ارائه شده توسط این شرکت، اظهار داشته است: «این غشاء، می‌تواند بیش از 99 درصد از رنگ‌های داخل آب را جدا نموده و به نسبت فناوری رقبا که مبتنی بر تصفیه سرامیکی است، 10 برابر ارزان‌تر خواهد بود. این غشاء نانویی، همچنین هزینه‌های نگهداری را کاهش داده و در عین حال، حدود 10 سال کارایی دارد.»

گفتنی است، دام‌هایی مثل گاو، خوک و بز، از منابع اصلی تولید گازهای گلخانه‌ای، در نتیجه فرایند هضم غذای خود هستند. سیمبروسیا، یک ایده خلاقانه برای رفع این مشکل ارائه نموده که مبتنی بر نوعی جلبک خاص تولید شده توسط این شرکت است که اضافه نمودن آن به غذای گاو (در حد 2 درصد از کل غذا)، می‌تواند انتشار گاز متان از سوی دام را تا 99 درصد کاهش دهد. شایان ذکر است که این استارت‌آپ نیز مشابه با سی‌پیور، اقدام به ثبت و حفاظت از اختراع خود نموده است. جایزه 7000 دلاری تیم سوم نیز، به استارت‌آپ «Volta Irrigation» تعلق گرفته که به کشاورزان کوچک، سیستم‌های آبیاری اختصاصی عرضه می‌کند. این سیستم، شامل یک دستگاه ایستای دوچرخه مانند است که با پدال زدن از سوی فرد، توان لازم برای اینورتر، باتری و پمپ را تأمین نموده و به شکل بهینه، بیش از 3000 لیتر آب را در هر ساعت در مزارع توزیع می‌کند.

مرجع: «phys»