یک پروفسور سابق دانشگاه میسوری، متهم به سوءاستفاده از نتایج تحقیقات یکی از دانشجویان دکتری ایین دانشگاه شده است. در دادخواست به ثبت رسیده از سوی این دانشگاه، ادعا شده که از نتایج تحقیقات صورت گرفته که متعلق به دانشگاه بوده است، برای فروش داروهایی استفاده شده که میلیون‌ها دلار عواید مالی برای این استاد سابق به ارمغان آورده است. تحقیقات مذکور که از سوی «کیشور چلکار» انجام گرفته است، متمرکز بر استفاده از فناوری نانو در تولید داروهایی مؤثرتر در مقایسه با داروهای سنتی است. از کشفیات وی، می‌توان به «Cequa» اشاره نمود که به تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده است. همچنین «Octoxynol-40» که برای درمان بیماری‌های چشمی مورد استفاده قرار می‌گیرد، یکی از داروهای حاصل از تحقیقات کیشور به شمار می‌رود.

بنا بر ادعای دانشگاه میسوری، دکتر «آشیم میترا»، در سال 2011 میلادی اقدام به انتقال نتایج تجربی تحقیقات، به شرکت داروسازی «Auven Therapeutics» در آمریکا و صنایع دارویی «SUN» در هند نموده است و در ادامه نیز در سال 2015، پتنتی به ثبت رسانیده که در آن، نام وی و یکی از کارمندان شرکت «آون»، به‌عنوان مخترعین پتنت قید شده است. دانشگاه میسوری، معتقد است که در این پتنت، از اختراع دکتر چلکار بدون آن‌که نامی از وی برده شود، استفاده شده است. جالب اینجا است که در دادخواست آمده است، دکتر میترا با همکاری همسرش که از پژوهشگران دانشگاه به شمار می‌رود، دفترچه‌ها و جزوات تحقیقاتی چلکار را از بین برده، تا نتوان از آن‌ها به‌عنوان سند در دادگاه استفاده نمود. البته دکتر میترا نیز این موارد را به کلی رد نموده است.

گفتنی است، در دادخواست به ثبت رسیده، یک اتهام دیگر نیز به دکتر میترا وارد شده است. از آنجا که طبق قوانین و مقررات دانشگاه که در سال 1994 میلادی به امضای دکتر میترا رسیده، تمامی حقوق مرتبط با اختراعاتی که در حوزه کاری استخدام وی می‌باشند، متعلق به دانشگاه خواهند بود و قرارداد اخیر وی با شرکت آون، مبنی بر دریافت یک درصد حق امتیاز از فروش داروی «Cequa» در 5 سال آینده، مصداق بارز زیر پا گذاشتن این قرارداد محسوب می‌شود. بر اساس برآوردهای صورت گرفته، حق امتیاز دریافتی از سوی شرکت آون، درآمدی بالغ بر 10 میلیون دلار برای دکتر میترا به همراه خواهد داشت.

گفتنی است، مسئله حفاظت از دارایی‌های فکری و به صورت ویژه ثبت اختراع، یکی از موارد حساسی است که بایستی به جد توسط مخترعین مورد توجه قرار گیرد؛ چراکه عدم حفاظت صحیح از دستاوردها، می‌تواند در مقیاس جهانی، به معنای باز گذاشتن دست رقبا برای استفاده از آن‌ها باشد. در این پرونده نیز به نظر می‌رسد که عدم توجه به ثبت اختراع از سوی چلکار و دانشگاه میسوری، یکی از مهم‌ترین علل این چالش بزرگ حقوقی است که در ادامه با سوءاستفاده‌های دکتر میترا و شرکت‌های داروسازی یاد شده، همراه شده است. در همین راستا، در برنامه تجاری‌سازی فناوری نانو «نانومچ» نیز، یکی از مواردی که در راستای توسعه طرح‌های ورود نموده بسیار حائز اهمیت قرار می‌گیرد، مسئله ثبت اختراعات، به منظور حفاظت از دارایی فکری حاصل شده است.

مرجع: «The New York Times»