محققان مؤسسه فناوری هاربین، یک حس‌گر ارزان‌قیمت و غیر آنزیمی، برای تشخیص فنول ساخته‌اند که دارای حساسیت، انتخاب‌گری و پایداری بالایی است. فنول، یکی از آلاینده‌های آلی خطرناک موجود در پساب‌هاست که شناسایی آن، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. حس‌گر الکتروشیمیایی فنول، با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن، مانند سبک و قابل‌حمل بودن، کم هزینه بودن، راحتی کار، کنترل در زمان واقعی، هزینه نگهداری کم و پاسخ سریع، یک روش مناسب برای تشخیص این آلاینده خطرناک خواهد بود.

در حس‌گر الکتروشیمیایی، ماده الکترود، از طریق افزایش جریان اکسایش، نقش مهمی در عملکرد حسگری فنول ایفا می‌کند. در نتیجه، میزان حساسیت بالای ماده، انتخاب‌گری خوب و پایداری آن در تشخیص الکتروشیمیایی فنول، بسیار مهم است. فلز نیکل، به علت عملکرد کاتالیزوری عالی و ذخایر فراوان، کاربرد وسیعی در الکتروکاتالیز مواد آلی دارد و می‌تواند گزینه مناسبی برای استفاده به عنوان الکترود باشد.

با وجود ویژگی‌های بسیار مناسب نیکل، نانوذرات آن، به علت انرژی سطحی بالا، تمایل دارند که به هم بچسبند و این کار، منجر به کاهش سایت‌های فعال و در نتیجه، کاهش فعالیت کاتالیستی آن‌ها می‌شود. برای از بین بردن این اثر، محققان از نانولوله‌های کربنی چند دیواره (MWCNT)، استفاده کرده‌اند. این نانولوله‌ها، با ساختار یک بعدی و خواص الکتریکی و مکانیکی فوق‌العاده‌ای که دارند، می‌توانند مانند داربستی عمل نموده که نانوذرات نیکل به آن‌ها چسبیده و از تجمعشان جلوگیری می‌شود. آن‌ها همچنین باعث افزایش سرعت انتقال الکترون و در نتیجه، بهبود عملکرد حسگری فنول می‌شوند.

گفتنی است، تیم مؤسسه فناوری هاربین، در حال حاضر با بهره‌گیری از استراتژی‌های نوآورانه، در حال بهبود بخشیدن به این حس‌گر از طریق افزایش حساسیت، بهتر کردن حد تشخیص و افزایش دامنه تشخیص و در عین حال کاهش هزینه است.

مرجع: «nanowerk»