هر ساله، ۱۳.۳ میلیون نفر، به افرادی که از نارسایی کلیه رنج می‌برند، اضافه می‌شود. این بیماری، باعث کاهش دفع اوره شده که می‌تواند عوارض ناگواری به دنبال داشته باشد که از آن جمله، مرگ سالانه ۱.۷ میلیون نفر در جهان را می‌توان نام برد. در نتیجه، درمان و پیشگیری از نارسایی کلیوی، چالش بزرگی برای علم پزشکی مدرن، به شمار می‌رود.

پروفسور «هائو یان» و همکارانش در دانشگاه «Winsconsin-madison» و همچنین در چین، به منظور درمان و جلوگیری از نارسایی کلیه، تکنیک جدیدی مبتنی بر فناوری نانو، ارائه نموده‌اند. در این تکنیک، به کمک اریگامی «DNA» و استفاده از خاصیت جفت شوندگی نوکلئوید اسید «DNA»، برای ساخت و دست‌کاری نانو ساختارهای «DONs»، استفاده می‌شود. اثر درمانی و محافظتی این نانوساختارها، به واسطه توانایی‌شان در از بین بردن اقسام واکنش‌پذیر اتم اکسیژن و محافظت از سلول‌های آسیب‌پذیر در برابر آن‌ها است. تجمع نانوساختارها در کلیه، در کنار خاصیت فوق، باعث شده که این ساختارها در درمان نارسایی کلیه، عملکرد بالایی داشته باشند.

در مطالعه صورت گرفته، برای اولین بار  نانوساختارهای ساخته شده با تکنیک اریگامی «DNA»، در بدن موجود زنده بررسی شده است. ساختار مستطیلی، در موش‌های آزمایشی از کارایی بیشتری جهت درمان نارسایی کلیه برخوردار بوده است و تأثیر آن با داروی «NAC» که به‌عنوان درمان متعارف نارسایی کلیه استفاده می‌شود، قابل‌مقایسه و حتی بهتر بود.  لازم به ذکر است که تحویل هوشمندانه دارو به اندام و بافت هدف، از چالش‌های بزرگ دنیای پزشکی است که به نظر می‌آید اکنون با استفاده از نانوساختارهای قابل برنامه‌ریزی، این مشکل تا حدودی مرتفع شده است.

گفتنی است، خواص جفت شوندگی نوکلئوید اسیدها، این امکان را فراهم نموده که ساختارهای نانویی قابل برنامه‌ریزی با اشکال مشخص را به منظور انجام وظایف مختلف در بدن ایجاد نمود. نانوساختارها به دلیل پایداری، سمی نبودن و ایمنی زدایی پایین، برای استفاده در بدن انسان بسیار مناسب می‌باشند.

مرجع: «Eurekalert»