محققین پاکستانی، موفق به توسعه روشی جدید مبتنی بر نانوفناوری شده‌اند که می‌تواند موانع و چالش‌های فرآیند تحویل دهانی داروهای خوراکی ضد سرطان را تا حد زیادی رفع نماید. نتایج این تحقیق که در مجله بین‌المللی «Nanomedicine» به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد که در سیستم جدید، قابلیت‌های زیستی داروهای شیمی‌درمانی خوراکی بهبود یافته و اثربخشی درمانی آن‌ها افزایش می‌یابد.

بنا بر گزارش «MDLinx»، بیش از 65 درصد مرگ‌ومیر ناشی از سرطان، در کشورهای درحال‌توسعه رخ می‌دهد که مواردی نظیر نرخ رشد جمعیت بالا، مواد سرطان‌زا و عدم توجه به مراقبت‌های بهداشتی، از مهم‌ترین دلایل این پدیده به‌حساب می‌آیند. روش‌های فعلی درمان بیماری سرطان، اغلب شامل رژیم‌های شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و نیز، جراحی برای خارج نمودن کامل سلول‌های تومورهای بدخیم است و بزرگ‌ترین چالش پیش روی بیماران، گران بودن بیش از حد داروهای ضد سرطانی است که به‌صورت داخل وریدی تجویز می‌شود. در مقابل، تحویل داروی خوراکی، یک راهکار درمانی بسیار ساده‌تر است که البته به دلیل متابولیسم اولیه، حلالیت نامطلوب، نفوذپذیری ذاتی به نسبت پایین، قابلیت دسترسی بیولوژیک دارویی و موارد دیگر، با محدودیت‌هایی همراه است. با وجود تمامی محدودیت‌های اشاره شده، محققین بر این اعتقادند: «تحویل دهانی داروهای شیمی‌درمانی، از لحاظ راحتی در سنتز و تزریق، سهولت طراحی، انواع مختلف فرمولاسیون‌ها و مهم‌تر از همه، رعایت رضایت بیمار مبتلا به بیماری‌های مزمن، بسیار مطلوب‌تر از روش‌های تزریقی فعلی است».

گفتنی است، «Docetaxel» یک داروی شیمی‌درمانی هیدروفوبیک است که با توجه به ممانعت از تکثیر سلول‌های سرطانی، به‌عنوان یکی از مؤثرترین داروهای ضدسرطان محسوب می‌شود. محصول تجاری معرفی‌شده از سوی محققین دانشگاه «Riphah»، متشکل از ترکیب فرم تزریقی داروی فوق، همراه با نوعی بهبوددهنده حلالیت در آب است که البته با عوارض ناخواسته، همچون حساسیت و اثرات جانبی قلبی عروقی همراه است. با این وجود، محققین با استفاده از نانوذرات پلیمری و تمرکز بر سیستم‌های تحویل دارویی مبتنی بر نانوفناوری، موفق شده‌اند تا برخی از عوارض فوق‌الذکر را از بین ببرند.

مرجع: «MDLinx»