Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /home/nanomatch/domains/nanomatch.ir/public_html/content.php on line 45

Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /home/nanomatch/domains/nanomatch.ir/public_html/content.php on line 46

Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /home/nanomatch/domains/nanomatch.ir/public_html/content.php on line 47

Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /home/nanomatch/domains/nanomatch.ir/public_html/content.php on line 48
استفاده از نانو ذرات برای بهبود عملکرد واکسن بیماری مالاریا | برنامه تجاری‌سازی فناوری نانو

آخرین اخبار

استفاده از نانو ذرات برای بهبود عملکرد واکسن بیماری مالاریا

استفاده از نانو ذرات برای بهبود عملکرد واکسن بیماری مالاریا

یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه «بوفالو»، موفق به توسعه روشی ساده، برای افزایش کارایی واکسن‌های بیماری مالاریا شده است. در صورت موفقیت این روش منحصربه‌فرد که از نانو ذرات حاوی مقادیر کم کبالت و فسفولیپید استفاده می‌نماید، شیوع گسترده بیماری به‌ویژه در جنوب آفریقا، متوقف شده و جان بیش از ۴۰۰ هزار کودک، نجات می‌یابد.

بنا بر گزارش «phys»، دانشمندان در طی چند دهه اخیر، همواره به دنبال راهی برای جلوگیری از شیوع بیماری مالاریا در میان انسان‌ها بوده‌اند. روش کارآ برای این کار، واکسن‌های مسدودکننده انتقال یا «TBV» است که مبتنی بر پروتئین‌های ضد مالاریا در هنگام گزیدگی، توسعه یافته است. تاکنون چندین واکسن «TBV» عرضه شده است که به دلیل عوارض جانبی ناخواسته و یا اثربخشی محدود، نتوانسته است به صورت فراگیر مورد استفاده و آزمایش قرار گیرد.

در این روش، واکسن با هدف ایجاد اختلال در چرخه سرایت بیماری، به بدن افراد تزریق می‌شود. در این حالت، انگل حاصل از نیش پشه مالاریا که می‌تواند به دیگر افراد منتقل شود، با احتمال کمتری وارد بدن دیگر افراد خواهد شد. گفتنی است، تحقیقات پیشین در زمینه افزایش تأثیرگذاری «TBV»ها، مبتنی بر روش‌های مهندسی ژنتیک و پیوندهای شیمیایی پروتئین‌ها انجام می‌گرفته است. این در حالی است که تیم تحقیقاتی به سرپرستی «جوناتان لاول»، از مخلوط آنتی‌ژن‌ها و نانو ذرات حاوی مقادیر کم کبالت پورفیرین و فسفولیپید استفاده نمودند. آزمایش‌ها بر روی موش و خرگوش نشان می‌دهد که ساختار حاصل، موجب بهبود قابل‌توجه در عملکرد واکسن خواهد شد. بنا به گفته‌های لاول، گام بعدی تحقیق، آماده‌سازی فرآیندهای جانبی برای توسعه فناوری و آغاز فاز آزمایشات انسانی است. 

 

مرجع: «phys»

هنوز نظری وارد نشده است!

نظر خود را ارسال نمایید

پست الکترونیکی شما انتشار پیدا نمی کند.