شکستن پیوندهای اکسیژن و هیدروژن در مولکول‌های آب، می‌تواند راهکاری کلیدی برای تولید هیدروژن در یک فرآیند پایدار باشد که البته مقرون‌به‌صرفه بودن، به‌عنوان یک محدودیت مهم مطرح است. اخیراً تیمی از محققین دانشگاه ایلینوی، موفق به توسعه نوعی کاتالیست جدید برای تولید هیدروژن شده‌اند که علاوه بر کارایی و پایداری در شرایط اسیدی، هزینه به نسبت کمی نیز دارد.

بنا بر گزارش «Nanowerk»، الکترولیز آب، عموماً با استفاده از الکترودهای ساخته شده از ترکیبات فلزی اکسید ایریدیوم یا اکسید روتنیوم انجام می‌گیرد. اکسید ایریدیوم، به نسبت پایدارتر است، اما به دلیل این‌که ایریدیوم یکی از عناصر کمیاب به حساب می‌آید، محققین همواره در پی موادی جایگزین برای آن هستند. «هنگ یانگ»، استاد شیمی و از اعضای تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «بسیاری از تحقیقات قبلی، بر پایه دو عنصر (یک فلز و اکسیژن) انجام گرفته است. این در حالی است که ما دریافتیم، می‌توان از ترکیب دو عنصر فلزی ایتریوم و روتنیوم با اکسیژن استفاده نمود که میزان واکنش و تجزیه آب را به‌شدت افزایش می‌دهد».

گفتنی است، تیم تحقیق از اسید پرکلریک به‌عنوان کاتالیزور استفاده نموده و مخلوط را تحت حرارت قرار دادند. مواد حاصل، متخلخل بوده و ساختار بلوری آن‌ها متفاوت از کاتالیزورهای جامد است. این ساختار متخلخل که در الگوهای نانومتری ایجاد شده است، موجب می‌شود تا فرآیند تجزیه آب و تولید هیدروژن، بسیار بالاتر از استاندارد فعلی صنعت انجام گیرد. این دستاورد، می‌تواند به تجاری‌سازی یک روش مقرون‌به‌صرفه و دستیابی به یک منبع پایدار از هیدروژن در آینده منجر گردد. 

مرجع: «Nanowerk»