بر اساس تحقیقات جدید صورت گرفته، یک داروی نانویی ضدسرطان کشف شده که حاوی یک ماده پلیمری و همچنین چای سبز است و می‌تواند امکان دارورسانی بسیار مؤثر و با دوز بالا به تومورها را فراهم نماید. نتیجه حاصل از این مطالعه که در مجله «Advanced Materials» نیز منتشر شده است، حاکی از نتایج مثبت تست‌های صورت گرفته، بر روی جلوگیری از رشد تومورهای کبدی در موش بوده است.

مولکول‌های برخی از پلیمرها، دارای دو سر آبدوست و آبگریز هستند و زمانی‌که در آب قرار می‌گیرند، به گلوله‌هایی در مقیاس نانو تبدیل شده که اصطلاحاً «میسل» نامیده می‌شوند. میسل‌ها، حامل‌های بسیار خوبی برای انتقال داروها به محل‌های مناسب در بدن هستند؛ چراکه یک داروی غیرقابل انحلال، در هسته آبگریز میسل قرار گرفته و از آسیب رساندن به سایر بافت‌ها تا پیش از آزادسازی در تومور جلوگیری می‌نماید. این در حالی است که سر آبدوست میسل، کمک به انتقال در مسیر جریان خون خواهد نمود.

بنا بر گزارش «Nanowerk»، اگر چه مطالعات فراوانی در زمینه میسل‌های پلیمری و کاربردهای آن‌ها در پزشکی انجام گرفته است، با این حال، تا به امروز آزمایشات بالینی به نتایج چشمگیری منجر نشده بود. عملکرد ضعیف میسل‌ها از نظر ظرفیت حمل دارو (اغلب میسل‌ها تنها می‌توانند در حدود 10 درصد از کل وزن خود، دارو حمل نمایند) و نیز، نوعی ناپایداری در فرآیند حمل دارو (آزادسازی دارو پیش از رسیدن به هدف) که موجب آسیب رساندن به بافت‌های سالم خواهد شد، از چالش‌های اصلی به‌کارگیری میسل‌ها محسوب می‌شوند. مطالعه جدید که در انستیتو بیومهندسی و نانوفناوری «A*STAR»، انجام گرفته است، میسل‌های هیدروفیلی ساخته شده از پلی‌اتیلن گلیکول «PEG»، در ترکیب با یک جزء موجود در چای سبز، به نام «EGCG»، می‌تواند محدودیت‌های ذکر شده را تا حدی رفع نماید. ظرفیت دارویی میسل‌های حاصل از این تحقیق، تا 80 درصد برآورد شده است که با توجه به پایداری در جریان خون، آسیب به بافت‌های سالم را نیز به‌شدت کاهش می‌دهد.

لازم به ذکر است، علاوه بر ویژگی حمل داروهای ضد سرطان، «EGCG» موجود در این فرآورده جدید، به‌عنوان یک آنتی اکسیدان بسیار قوی به شمار می‌رود که خواص ضدسرطانی دارد.

مرجع: «Nanowerk»