تصور نمایید که عینک و لنزهای کمکی را کامل دور بریزید و بتوانید بدون نیاز به هرگونه عمل جراحی چشم، از بینایی کامل برخوردار شوید. با نوآوری جدید قطره‌های نانویی چشم، به‌زودی می‌توان بینایی «20/20» را بدون استفاده از هرگونه روش بازسازی تهاجمی در دسترس داشت.

محققین نوعی قطره‌های چشمی جدید تحت عنوان «Nano Drops» تولید نموده‌اند که با استفاده از فناوری نانو می‌تواند اشکالات بینایی کاربر را اصلاح نموده و نیاز به ابزارهای کمکی نظیر عینک و لنز و یا عمل جراحی را مرتفع نماید. این محصول نانویی، توسط تیمی از مؤسسه فناوری نانو و مواد پیشرفته دانشگاه «BARILAN» توسعه یافته و بر سه مشکل رایج بینایی متمرکز است: «دوربینی»، «نزدیک‌بینی» و «پیرچشمی». تمامی این اختلالات، موجب بروز مشکلات انکساری می‌شوند که به معنای عدم خمیدگی صحیح نور ورودی به چشم و منقطع شدن تصاویر است. محصول تولید شده، با به‌کارگیری نانو ذرات مصنوعی، این قابلیت را داشته که خطاهای انکساری را رفع نماید.

در حال حاضر، استفاده از نانو قطره‌های یادشده از طریق داروخانه‌ها به‌سادگی میسر نیست و فرآیند استفاده از آن‌ها کمی پیچیده است. در واقع، ابتدا می‌بایست یک اپلیکیشن خاص برای اندازه‌گیری میزان شکست چشم خود بر روی گوشی‌های تلفن همراه هوشمند نصب نمایید. کارکرد این برنامه، مشابه با آزمایشات بینایی‌سنجی است که از طریق مشاهده برخی حروف از سوی بیمار از فاصله 20 فوتی و یا استفاده از وسیله‌ای به نام «Phoropter» انجام می‌گیرد. نزدیک‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و برخی دیگر از اختلالات بینایی، از این طریق قابل شناسایی هستند. گام بعدی، تجویز لنز یا عینک برای اصلاح اختلالات شناسایی شده است که در اینجا می‌توان از محصول نانویی عرضه شده، به جای آن‌ها استفاده نمود. این کار، از طریق طراحی یک الگوی منحصربه‌فرد لیزری بر روی قرنیه چشم انجام شده که می‌توان از آن برای تعبیه نانو ذرات تولیدی بر روی سطح قرنیه به صورتی که شاخص انکسار نور را اصلاح نماید، استفاده نمود. کل این فرایند، فقط چند ثانیه به طول انجامیده و بسیار متفاوت از برخی رویکردهای اصلاح تهاجمی مانند لیزر سنتی چشم‌ها است.

گفتنی است، آزمایشات اولیه بر روی 10 خوک انجام گرفته و موفق به اصلاح نزدیک‌بینی و دوربینی آن‌ها شده است. مرحله بعدی، آزمایش بر روی خرگوش و سپس آزمایش‌های بالینی بر روی انسان است که پیش‌بینی می‌شود، چند سال به طول بیانجامد. یکی از محدودیت‌های این روش جدید که محققین در حال تلاش برای رفع آن هستند، دائمی نبودن اثرات آن و نیاز به تکرار یک یا دو ماهه آن است. علاوه بر این، ممکن است برای افرادی که مشکلات حاد بینایی دارند، اثر کمتری داشته و صرفاً مشکلات خفیف بینایی را رفع نماید. با توجه به استفاده از نانو ذرات و احتمال تأثیر آن‌ها بر چشم، پیش از تجاری‌سازی و عرضه محصول نهایی به بازار، می‌بایست اثرات جانبی بالقوه به‌خوبی بررسی و آنالیز شوند.

مرجع: «The Week»