نتایج حاصل از تحقیقات در خصوص تأثیر نانوفناوری بر صنعت کشاورزی، نشان می‌دهد که این فناوری می‌تواند با بهبود فرآیند تولید محصولات کشاورزی، به رفع تهدید افزایش جمعیت کره زمین و نیاز روزافزون مواد غذایی و نیز پایداری تولیدات کشاورزی کمک نماید. کاهش تأثیرات کشاورزی مدرن بر محیط‌زیست و سلامت انسان و امنیت غذایی جهانی، از دیگر مزایای استفاده از فناوری نانو در صنعت کشاورزی است.

بنا بر گزارش اخیر سازمان ملل از روند افزایش جمعیت کره زمین، جمعیت جهان در سال ۲۰۵۰ میلادی به ۹.۷ میلیارد خواهد رسید و این بدین معنی است که تولیدات کشاورزی در مقایسه با سال ۲۰۰۵ میلادی، می‌بایست تقریباً ۶۰ درصد افزایش یابد. افزایش محصولات کشاورزی پایدار، به منزله تلاش برای دستیابی به عملکرد بالاتر و شیوه‌های کارآمدتر کشاورزی و در عین حال کاهش میزان آسیب‌های وارده به محیط‌زیست و سلامت انسان است که این امر، از طریق فناوری نانو در دسترس خواهد بود. آفت‌کش‌های توسعه‌یافته مبتنی بر نانوذرات شیمیایی، یکی از مهم‌ترین کاربردهای فناوری نانو در صنعت کشاورزی است که علاوه بر تحویل هدفمند انواع کود و آفت‌کش به گیاه، از آسیب‌های محیطی کمتری نیز برخوردار است. این در حالی است که آفت‌کش‌های فعلی، عموماً دارای عملکرد به نسبت پایین بوده و استفاده گسترده از آن‌ها می‌تواند زمین را آلوده سازد.

یکی از نکات کلیدی پیرامون تجاری‌سازی پیشرفت‌های فناورانه نانو در صنعت کشاورزی این است که برخی از فرمولاسیون‌های نانویی به‌طور بالقوه ۱۰ برابر کارآمدتر از نمونه‌های متعارف خود هستند. با این حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد که میانگین افزایش کارایی محصولات جدید، تنها در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد است که همین کاهش ۲۰ تا ۳۰ درصدی استفاده از مواد شیمیایی در کشاورزی نیز، موجب کاهش قابل توجه آلودگی محیط‌زیست خواهد شد. البته این پرسش نیز مطرح می‌شود که چرا نتایج حاصل در آزمایشگاه‌ها نسبت به شرایط کاربردهای صنعتی، این‌چنین با کاهش عملکرد مواجه می‌شود. به نظر می‌رسد، مسائل مربوط به مقیاس‌پذیری و بهره‌وری هزینه‌ها، از مهم‌ترین عوامل ایجاد این مشکل در فرآیند تجاری‌سازی است.

مرجع: nanotechweb

http://nanomatch.ir/