محققان آمریکایی موفق به توسعه روش جدیدی شده‌اند که استخراج عناصر با ارزش از آب را تسهیل نموده و می‌تواند آن را به یک روش صنعتی و مقرون‌ به صرفه برای تأمین عناصری همچون لیتیوم تبدیل نماید. این فناوری که در دپارتمان انرژی آزمایشگاه‌های ملی آمریکا (U.S. Department of Energy lab) توسعه یافته، از نانوذرات مبتنی بر آهن و ویژگی‌های مغناطیسی آن‌ها برای استخراج عناصری مانند لیتیوم از آب‌های زیرزمینی استفاده می‌کند.

از آنجایی که زمین با تغییرات آب‌وهوایی سریعی روبرو است، جایگزینی و استفاده از باتری‌ها می‌تواند برای کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی کمک شایان ذکری نماید. در این میان، لیتیوم عنصر مهمی برای دستیابی به این هدف است. فناوری جدید و قابلیت‌های ویژه آن برای استخراج لیتیوم، به مثابه یک معامله بزرگ تلقی شده که سهم بزرگی از لیتیوم مورد نیاز برای باتری‌های مورد استفاده در خودروهای الکتریکی را تأمین نموده و جایگزین مؤثری برای روش‌های موجود استخراج و پردازش لیتیوم است که برای محیط‌زیست آسیب‌زا می‌باشند.

پاروین تالاپالی (Praveen Thallapally) که از محققین آزمایشگاه ملی آمریکا است، در این خصوص می‌گوید: «به صورت خاص برای باتری‌های مورد استفاده در خودروها، نیاز شدیدی به لیتیوم وجود داشته و به همین دلیل است که ما به سمت این ماده حرکت کرده‌ایم. لیتیوم تولیدی، یک جریان ارزش افزوده اضافی برای تولیدکنندگان انرژی ایجاد نموده و به آن‌ها برای کاهش هزینه‌های تولید کمک می‌کند».

در این فناوری، از نانوذرات مغناطیسی برای به دام انداختن لیتیوم محلول در سفره‌های زیرزمینی استفاده می‌شود. به این منظور، ذرات ریزی طراحی شده که هسته آن‌ها دارای اکسید آهن است. پوسته بیرونی ذرات هم به شکلی در نظر گرفته شده که برای جذب و نگهداری یون‌های لیتیوم مناسب می‌باشد. لازم به ذکر است که هنوز فعالیت‌های تحقیقاتی بر روی این فناوری ادامه داشته و دانشمندان در تلاشند تا نانوذرات را به شکلی بهینه کنند که فقط لیتیوم را جذب نموده و عناصر دیگری مانند سدیم موجود در آب نمک را جذب نکنند.

آب‌های زیرزمینی داغ و شوری که توسط نیروگاه‌های زمین گرمایی استفاده شده و یا آب‌های شوری که به عنوان محصول جانبی حفاری نفت و گاز به سطح می‌آیند، هدف این پروژه برای استخراج لیتیوم می‌باشد. به منظور تجاری‌سازی این فناوری، مجوز بهره‌برداری آن به یک استارت‌آپ تگزاسی به نام موسل تکنولوژی (Moselle Technologies) واگذار شده و شرکت‌های دیگری همچون غول انرژی «Conoco Phillips» هم برای انجام آزمایش و تست‌های بیشتر کمک می‌کنند.

گفتنی است که در حال حاضر ایالات متحده نیمی از لیتیوم مورد نیاز خود را وارد نموده و عرضه محدود آن، می‌تواند تلاش‌ها برای استفاده از انرژی پاک را به تأخیر بیندازد. تأمین‌کنندگان اصلی این فلز که به آن "طلای سفید" هم گفته می‌شود، عمدتاً از معادن روباز استرالیا استفاده نموده و در شیلی نیز حوضچه‌های تبخیر وسیع آب‌های زیرزمینی غنی از لیتیوم وجود داشته که از فرآیندهایی با زمان‌های چندماهه استفاده می‌کنند. این در حالی است که بنابر ادعای تالاپالی، نانو ذرات مغناطیسی می‌توانند لیتیوم را در عرض چند دقیقه و نه چند سال، از آب حذف نموده و هزینه تولید را تا حد زیادی کاهش دهند.

مرجع: «kuow»