یک استارت‌آپ هندی در تلاش است تا با استفاده از نانوفناوری، روش جدیدی توسعه دهد که رساندن داروهای تجویزی پزشکان به سلول‌های آلوده در بدن بیمار را ممکن سازد. محصول اصلی سایجنیکا (CyGenica)، نوعی پلتفرم دارورسانی شبیه به یک دستگاه حفاری نانویی است که مواد دارویی را با بهره‌وری بیشتر و به صورت کاملاً ایمن، به درون سلول حمل می‌کند. پیش‌بینی‌ها حکایت از آن دارد که طی سه سال آینده، این فناوری تکمیل شده و به بازار عرضه می‌گردد.

یکی از کاربردهای اصلی فناوری نانو، حوزه سلامت، پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که با گذشت زمان، حجم محصولات و فناوری‌های دارویی و پزشکی مبتنی بر نانوفناوری افزایش قابل توجهی یافته و عملاً یک فرصت بی‌نظیر برای شرکت‌های دارویی، دانشگاه‌ها و استارت‌آپ‌های فعال در این حوزه پدید آمده است. با این حال، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش روی توسعه و تجاری‌سازی محصولات درمانی، سرمایه‌گذاری بسیار زیاد و ریسک بالای این سرمایه‌گذاری‌های فناورانه است. مفاهیمی همچون ویرایش ژنوم انسانی (genome editing)، پروتئین مهندسی شده (engineered protein) و حفاری نانویی (nano drilling)، به هیچ وجه ارزان نیستند. راهکار ابداعی برای رفع این چالش، تأکید بر  همکاری‌های فناورانه با هدف کاهش ریسک توسعه فناوری و در عین حال مشارکت شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در تأمین مالی پروژه‌های تعریف شده است. یک مثال بارز از این موضوع، استارت‌آپ سایجنیکا است.

این شرکت به لطف جذب سرمایه 1.4 میلیون دلاری از شرکت سرمایه‌گذاری «SOSV» و برخی جوایز مالی از صندوق ملی توسعه فناوری هند، در مجموع بودجه‌ای 2.3 میلیون دلاری برای توسعه ایده و تبدیل آن به یک فناوری کارآمد و عملیاتی تأمین نموده است. هدف نهایی، یک فناوری انحصاری و کاملاً انقلابی است که امکان تحویل ایمن، هدفمند و مقرون‌به‌صرفه داروهای بین سلولی را فراهم می‌کند.

گفتنی است، دکتر نصرت سانگامیترا (Nusrat Sanghamitra)، یکی از هم‌بنیان‌گذاران سایجنیکا، به دلیل یک رخداد کاملاً شخصی و ناخوشایند، قدم به این مسیر گذاشت. وی در دوران مدرسه، دوست داشت که پزشک شود، اما در امتحانات ورودی موفق نشد. در ادامه، پدرش به سرطان مبتلا شد و وی شاهد رنج فراوان پدر به دلیل عوارض جانبی درمان بود. او در این باره می‌گوید: «من با خود فکر کردم که اگر نتوانم به‌عنوان پزشک به جامعه خدمت کنم، سعی می‌کنم تا با کشف یک دارو و در دسترس قرار دادن آن در سرتاسر جهان تأثیرگذار باشم. بنابراین، در رشته شیمی تحصیل کردم. من رؤیای ساختن داروی سرطان را داشتم، اما نمی‌دانستم چقدر مشکل خواهد بود. تنها پس از سال‌ها تلاش، اکنون متوجه آن شده‌ام». سایجنیکا و فناوری ابداعی آن، نشان داد که شکست اولیه نتوانست رؤیاهای این دختر بلندپرواز را از او بگیرد و حتی بیماری پدرش، انگیزه‌ای برای تلاش بیشتر او برای رسیدن به آرزوهایش شد.

مرجع: «Hindu Stan Times»