محققان دانشگاه فلوریدا (UCF)، موفق به توسعه نوع خاصی از نانو مواد برای استحصال سوخت پاک از دریا شده‌اند. سوخت هیدروژنی حاصل از آب دریا، یک جایگزین مطلوب و پایدار برای سوخت‌های فسیلی است که البته به دلیل چالش‌های فنی، تا به امروز استفاده گسترده‌ای نداشته است. این در حالی است که به کمک فناوری جدید، محدودیت‌ها تا حد زیادی رفع شده و امکان به‌کارگیری این منبع فراوان و ارزان‌قیمت فراهم خواهد شد.

به گفته وزارت انرژی آمریکا، هیدروژن نوعی انرژی تجدیدپذیر است که اگر امکان تولید ارزان و آسان آن فراهم شود، نقش بسیار مهمی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی خواهد داشت. برای مثال، هیدروژن می‌تواند به نیروی برق تبدیل شده و یک چرخه انرژی پایدار پدید آورد. همین موضوع، نقطه تمرکز اصلی تیم تحقیق دانشگاه فلوریدا قرار گرفت. محور اصلی فناوری ابداعی آن‌ها، نوعی ماده نانویی برای تجزیه مؤثر آب دریا به هیدروژن و اکسیژن است که همگان آن را تحت عنوان الکترولیز می‌شناسند. به این منظور، محققین فیلم نازکی با ساختار نانویی توسعه داده‌اند که متشکل از سلنید نیکل به همراه ذرات آهن و فسفر است. این ترکیب، واکنش‌های داخلی سیستم که معمولاً کارایی الکترولیز را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند، به گونه‌ای متعادل نموده که هم عملکرد مناسب فرآیند حفظ شده و هم هزینه‌ها کاهش یابد.

همین طراحی نوآورانه و پایدار، یک چرخه الکترولیز 200 ساعته را امکان‌پذیر نموده که نیازهای عملی صنایع را به‌طور کامل برآورده می‌سازد. یانگ یانگ (Yang Yang)، استادیار مرکز فناوری و علوم نانوی دانشگاه فلوریدا، در خصوص پتانسیل قابل توجهی این فناوری می‌گوید: «این فناوری، پنجره جدیدی برای تولید مؤثر سوخت هیدروژنی از آب دریا باز می‌کند». با توجه به فراوانی آب دریا، رفع محدودیت‌های فنی تجزیه آب و تولید هیدروژن، به معنای دستیابی به یک منبع کاملاً پایدار سوخت پاک است که علاوه بر ارزش‌های زیست‌محیطی، ارزش تجاری بسیار بالایی خواهد داشت.

گفتنی است، تیم تحقیق در تلاش برای بهبود بازده الکتریکی مواد تولیدی و شناسایی فرصت‌های سرمایه‌گذاری و تأمین بودجه برای تسریع فرآیند تجاری‌سازی فناوری هستند. با توجه به فعالیت‌های مداوم دانشگاه فلوریدا در امر توسعه و تجاری‌سازی فناوری و کمک‌های دفاتر تجاری‌سازی و انتقال فناوری آن، تجاری‌سازی قریب‌الوقوع تولید سوخت هیدروژنی از آب دریا محتمل به نظر می‌رسد.

مرجع: «Nanowerk»