«مک‌نانو» (MECHnano) که بر روی تولید مواد افزودنی برای بهبود عملکرد فناوری چاپ سه‌بعدی متمرکز است، خبر از همکاری فناورانه خود با دایمکس (Dymax) داده است. این استارت‌آپ که در کمپ نوآوری دانشگاه آریزونا مستقر است، نانولوله‌های کربنی را برای بهبود فرایندهای چاپ سه‌بعدی بکار گرفته است. مک‌نانو با آغاز همکاری جدید خود، در تلاش است تا فناوری انحصاری خود تحت عنوان «MechT» را برای بهبود خواص پلیمرهای «UV» بکار گیرد.

پس از سال‌ها فعالیت محرمانه و جلوگیری از درز اطلاعات، مک‌نانو از فناوری پیشرفته خود در کنفرانس «AMUG» رونمایی کرد. محققین این شرکت، آنچه را «کشف تغییردهنده جهان» می‌دانند، با علاقه‌مندان به چاپ سه‌بعدی به اشتراک گذاشتند و حالا در گام بزرگ بعدی، آن‌ها این نوآوری بزرگ را برای انقلاب در صنعت ساخت افزوده بکار گرفته‌اند. مشارکت با دایمکس برای توسعه طیف وسیعی از نانولوله‌های کربنی و بهبود برخی خصوصیات آن‌ها، چیزی است که می‌تواند تجاری‌سازی نوآوری و تحقق این انقلاب بزرگ را تسریع نماید.

این همکاری، معطوف به بهبود توزیع و توسعه مستربچ‌های مک‌نانو بوده که از نانولوله‌های کربنی برای کاربردهای «UV» و با هدف استفاده اولیه در صنعت چاپ سه‌بعدی استفاده می‌کند. به‌عنوان بخشی از این همکاری فناورانه، از یک افزودنی جدید هم به نام «MechT E35A» رونمایی شده است. این ماده، می‌تواند در رزین‌های صلب و دارای مقاومت کششی بالا، جهت رسانایی و کاهش مقاومت سطح نسبت به چاپ استفاده شود.

دیوید روبیتیل (David Robitaille)، مدیر واحد تجاری دایمکس، با ابراز خشنودی از این همکاری اظهار داشته: «ما از این همکاری خشحالیم، زیرا فناوری نانولوله‌های کربنی، می‌تواند چاپ سه‌بعدی و کاربردهای CASE (پوشش‌ها، چسب‌ها ، مواد درزگیر و الاستومرها) را به دنبال داشته باشد. دایمکس در زمینه تولید مواد و فرمولاسیون‌های مبتنی بر اشعه ماوراءبنفش تجربه دارد و این همکاری را به‌عنوان گام بعدی جهت ایجاد مجموعه گسترده‌تری از کاربردهای UV در نظر می‌گیرد». گفتنی است، دایمکس و مک‌نانو، در کنفرانس «AMUG 2021» حضور یافته تا آخرین پیشرفت‌ها پیرامون «MechT E35A» را ارائه دهند. این ماده، برای استفاده در استریولیتوگرافی با مقاومت کششی بالا (SLA)، پردازش نور دیجیتال (DLP) یا رزین‌های چاپ سه‌بعدی قابل‌استفاده بوده و در مقایسه با قطعات الکترونیکی چاپ شده فعلی، رزین‌های تولید شده با آن، می‌توانند به هدایت کاملاً ایزوتروپیک با ویژگی‌های مکانیکی بالا برسند. استیون لاودر (Steven Lowder)، بنیان‌گذار و مدیرعامل مک‌نانو در این خصوص می‌گوید: «با تمرکز بر مقیاس نانو یا سطح مولکولی، می‌توان بهبودهای نمایی در مواد ساخت افزوده ایجاد کرد. ما از این‌که چگونه این کار می‌تواند خصوصیات مکانیکی مختلفی به ارمغان آورد، هیجان‌زده هستیم. در بحث پلاستیک‌ها، ما در حال اضافه کردن خصوصیات الکتریکی بدون تخریب خصوصیات مکانیکی هستیم و به زودی، ویژگی‌های حرارتی را هم بهبود بخشیده و ویژگی‌های نوری و حتی مغناطیسی هم اضافه می‌کنیم. این یک نقطه عطف انقلابی برای مواد ساخت افزوده محسوب می‌شود».

گفتنی است، نانولوله‌های کربنی به دلیل مقاومت بالا، دوام، رسانایی الکتریکی، رسانایی گرمایی و وزن کم، در بسیاری از کاربردها از مواد معمولی بهتر عمل می‌کنند. با این وجود، بسیاری از کاربردهای بالقوه این مواد ارزشمند، با محدودیت مواجه است. در حالی که «CNT»ها سال‌ها است که به صورت صنعتی در دسترس می‌باشند، اما اغلب به صورت توده‌های بزرگ گره خورده در می‌آیند. بیش از یک دهه تحقیق و توسعه، مک‌نانو موفق به جداسازی و پراکندگی آن‌ها شده که باعث می‌شود برای قابلیت‌های بهبود هدایت الکتریکی و حرارتی، مقاومت در برابر ضربه، مقاومت در برابر پارگی، چسبندگی، مقاومت در برابر خوردگی و ...، در چاپ سه‌بعدی بکار گرفته شود.

مرجع: «3D PRINT»