اگر شما انسان نوآوری هستید می‌توایند سبک زندگی نوینی داشته باشید. فروش نوآوری‌ها به شرکت‌های بزرگ.

در سال 2007 تشابه شغلیمان را متوجه شدم. لوما در آن زمان حداقل چیزی حدود ده ایده دیگر علاوه بر طراحی‌های بیشماری که برای نیازهای کسب و کارهای نزدیک شهرش داشت. چیزی که من بیشتر در موردش تقدیر می‌کنم رفتار اوست. لوما محدودیت فیزیکی دارد (نوعی بیماری عضلانی) اما به طرز عجیبی مثبت‌نگر بوده و اشتیاق و هدفمندی‌اش در طول این چندسال ارتباطمان از بین نرفته است. او سرنوشت خودش را مشخص کرده و فرزندانش را نیز به همین راه فراخوانده است. مخترعان زیادی را دیده‌ام که با آنچه نمی‌دانستند یا نمی‌توانستند زندگی فرسایشی داشتند اما لوما چنین مسیری را پیش نگرفت. پس از بزرگ شدن در مزرعه، جاییکه مدام کار می‌کرد و پس از آن خواندن طراحی مکانیکی و مهندسی در یک دانشگاه فنی اوما شرکت تولید محصولاتش را در سال 1978 افتتاح کرد.

تعداد زیادی از شرکت‌های محلی با نیازهایشان به او مراجعه کردند و نتیجه‌ی آن اختراعات متفاوت بود. برای مثال لوما دستگاهی برای چیدن خوشه‌های زغال‌اخته برای شرکتی که یک روش آرام و مفید برای جداسازی دسته‌های بهم پیوسته نیاز داشت، اختراع و ثبت کرد. هنگامی که ناتوانی‌ لوما مانع خم کردن کمانش (هنگام تمرین تیراندازی با تیروکمان) می‌شد وسیله‌ای اختراع کرد که زه کمان را برای او به عقب بکشد. 

روشن است که لوما فردی کاردان است. او فلسفه‌ی یکسانی در کار اختراعش توسعه داده است. اگر شرکتی کارش را دوست داشت و از او لیسانس آن اختراع را می‌خرید باید هزینه بالایی پرداخت می‌کرد. بر این اساس تا به امروز لوما 15 پتنت به نام خودش دارد اما موفقترین اختراعش تاکنون همان Zip-It بوده که به مدت ده سال هر ماه مبلغ بالایی را برای حق اختراعش دریافت می‌کرد.

لوما می‌گوید که من به ناتوانی‌ام بعنوان نقطه ضعفی که مرا تسلیم کند نگاه نمی‌کنم. مسلما این ناتوانی مرا از بولینگ یا اسکی صحرایی بازداشته ‌است. بسیاری از مردم با چنین مشکلات فیزیکی همیشه از زندگی خود شکایت می‌کنند. من اگر می‌توانستم راه بروم دیگر اینجا نبودم که به مردم برای حرکت رو به جلو انگیزه دهم.

Zip-It

لوما بدیهی است که به جای شکایت کردن سعی می‌کند با ناتوانی خود کنار بیاید.  اختراع Zip-It به زمانی برمی‌گردد که دخترش کیم نوجوان بود و موهای بلندش راه آب را بسته بود. زمانی که شوینده‌های شیمیایی پاسخگوی حل این مشکل نبودند او یک قلاب از سیم ساخت. هنگامی که همسرش بارها از او تقاضای تمیز‌کردن را کرد در همان لحظه از قطعه پلاستیکی که از تسمه گاراژ بریده بود استفاده کرد. او شوخی می‌کرد که همانند یک مخترع معمولی، من هرگز چیزی را دور نمی‌ریزم. پس از ایجاد شکاف در پلاستیک او از آن وسیله برای پاک کردن زباله‌هایی که در چاه گیر کرده‌اند، استفاده می‌کرد.

شما می‌توانید این‌ها را بفروشید

لوما طراحی‌اش را بهبود داد و روی بسته بندی‌اش یک جمله نوشت" راه آب را در چند ثانیه باز کنید" برای ارزیابی بازار ابتدا Zip-It را به خانواده و دوستان داد. آیا آن‌ها از این محصول استفاده می‌کنند؟ بله. بنابراین با کمک پسرش برین که کمپانی پرینت کوچکی داشت، نمونه‌های اولیه بیشتری برای آوردن به فروشگاه‌های ظرف نزدیک دلوت ساخت. همانند بهترین ایده، دستگاهش یک مشکل جهانی را حل می‌کرد. هنگامی که یک مشتری در فروشگاه زنجیره‌ای منارد که تقریبا 400 مغازه دارد هزار عدد از محصول Zip-It را سفارش داد لوما تصمیم به تولید انبوه اختراع گرفت. او استدلال می‌کرد که  Zip-It را به قیمت 15 دلار برای هر شخص می‌تواند بسازد و به قیمت 150 دلار بفروشد. اولین سفارشش 60000 واحد بود. ظرف مدت دو سه هفته یک سفارش 40000 واحدی دیگر برایش آمد.

اوضاع برای لوما به خوبی پیش نرفت. صاحبان فروشگاه نمی‌خواستند با کسانی که تنها یک محصول می‌فروشند معامله کنند. همین امر باعث شد که لوما لیسانس محصول خود را در سال 2000 به یک شرکت لوله کشی بفروشد. او امروز 17سال چک است که هر ماه برای فروش لیسانس محصول خود ماهانه مبلغ زیادی را دریافت می‌کند. البته دزدی از طرح ممکن است رخ دهد. من از شنیدن شکایت لوما از چند شرکت برای تخلف جا نخوردم. 

لوما معتقد است که اگر تصمیم به تولید انبوه محصول خود را ادامه می‌داد قطعه آینده روشنی در انتظارش نبود. او امروز از اینکه با نوآوری خود می‌تواند ماهانه مبلغ خوبی را دریافت کند راضی است. لوما امروز وقت کافی برای نوآوری‌ و اختراعات دیگر را دارد. کاری که علاقه شخصی اوست.

 منبع: entrepreneur.com