یکی از فاکتورهای مرگبار برای بیشتر بیمارانی که به کرونا مبتلا شده و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند، واکنش‌های سیستم ایمنی بدن است؛ پدیده‌ای بسیار پیچیده و شامل التهابات کنترل نشده‌ای که می‌تواند مرگ بیمار را به همراه داشته باشد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که فناوری نانو، قادر به تحویل دارو به بافت‌های آسیب‌دیده و حل این چالش بزرگ است. دستاورد جدید، شامل یک نانوذره چند دارویی است که با استفاده از یک ترکیب ضدالتهابی تولید شده در بدن و نوعی چربی طبیعی در بدن، تولید شده است.

به واسطه بررسی‌های صورت گرفته بر روی گونه خاصی از عنکبوت‌ها، گامی دیگر در راستای توسعه فناوری نانو برداشته شده است. بر روی بدن عنکبوت‌های «Cribellate»، ساختارهای منحصربه‌فردی وجود دارد که اطلاعات باارزشی را برای توسعه فرایندهای تولید و استفاده از نانوالیاف‌ها، در اختیار محققین می‌گذارد. یکی از محدودیت‌هایی که برای کار با نانو الیاف‌ها وجود دارد، چسبیدن آن‌ها به تجهیزات مختلف و ایجاد مشکل در فرایندهای تولیدی است. با این وجود، محققین با الهام گرفتن از این عنکبوت‌ها و فرایندهای تنیدن تار، موفق به توسعه یک ساختار منحصربه‌فرد شده‌اند که راهکار مناسبی برای رفع مشکل مذکور محسوب می‌شود.

یک استارت‌آپ استرالیایی، موفق به توسعه نوعی تجهیز پوشیدنی جدید برای اندازه‌گیری نشانگرهای اصلی غذایی و رهگیری واکنش بدن به مواد غذایی مختلف شده است. این فناوری جدید، می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری‌های مزمن و خطرناکی نظیر دیابت نوع 2 را به صورت قابل توجهی کاهش دهد. «نوترومیکز»، مدعی است که پچ هوشمند این شرکت، می‌تواند داده‌های دقیقی برای کمک به کاربران فراهم نموده و اصلاح رژیم غذایی پیش از ایجاد یک فاجعه را ممکن نماید.

شرکت «IGL Coatings»، در زمره شرکت‌های نانویی فعال در مالزی است که با شیوع اپیدمی کرونا، نه‌تنها با تأثیر منفی بازار روبرو نشد، بلکه با بهره‌برداری بهینه از فرصت‌ها، کسب‌وکار خود را به شدت توسعه داد. این شرکت، در راستای تقاضاهای موجود برای محصولات ضدعفونی‌کننده، یک محصول انحصاری ضدعفونی سطوح، مبتنی بر عصاره‌های گیاهی تولید نموده که علاوه بر بازار محلی مالزی، به کشورهای انگلیس، استرالیا، کره جنوبی، تایلند، فیلیپین و آمریکای شمالی نیز صادر می‌گردد.

مهندسین دانشگاه «MIT»، با استفاده از حسگرهای مبتنی بر نانولوله‌های کربنی، فناوری جدید ارائه نموده‌اند که امکان رصد و کنترل نحوه پاسخگویی گیاهان به استرس‌هایی نظیر آسیب‌های نوری، عفونت و ضربه را فراهم می‌سازد. حسگرهای مذکور، درون برگ‌های گیاهان قرار گرفته و داده‌های خود را مبتنی بر ارتباطات داخلی در گیاهان، آماده می‌سازند. گفتنی است که گیاهان از پراکسید هیدروژن، برای برقراری ارتباط داخل برگ‌های خود استفاده نموده و نوآوری کلیدی حسگرهای نانویی دانشگاه «MIT» هم، بر همین موضوع استوار شده است.