محققین روشی جدید برای اسپری نمودن سیم‌های بسیار نازک گیاهی ابداع نموده‌اند که برای فیلتر ماسک‌های «N95»، دستگاه‌های تولید و ذخیره انرژی الکتریکی و حتی ساخت اعضای بدن انسان قابل استفاده است. این فناوری بسیار جالب، مبتنی بر پاشش متیل سلولز (Methyl Cellulose) بر روی مواد تولیدی با چاپگرهای سه بعدی و یا اشیای مختلفی از جمله تجهیزات الکترونیکی و حتی گیاهان است.

نانوسیم‌ها کاربردهای گسترده‌ای دارند، از تمیزسازی ریه‌های انسان گرفته تا نانوژنراتورهای تریبوالکتریکی که می‌توانند در قالب یک نوار باریک بر روی کفش، امکان شارژ تلفن همراه را فراهم نمایند. با وجود اینکه روش‌هایی برای ساخت این ماده‌ ارزشمند توسعه یافته است، اما کنترل فرایند معمولاً با محدودیت‌هایی همراه است. محدودیت‌هایی که به کمک فناوری جدید و قابلیت اسپری کردن نانوسیم‌ها، قابل رفع خواهد بود.

محققین دانشگاه راتجرز (Rutgers University)، با توسعه این فناوری، متیل سلولز را به‌عنوان یک ماده پلاستیکی تجدیدپذیر که از سلولزهای گیاهی ساخته می‌شود، بر روی اشیا اسپری نموده و برای پوشش‌دهی آن‌ها استفاده کردند. این فناوری، کاربردهای وسیعی داشته که شاید بلندپروازانه‌ترین آن‌ها، تولید ارگان‌های اصلی بدن انسان با همان خصوصیات شگفت‌انگیزی است که در طبیعت دیده می‌شود. این ادعایی است که جاناتان سینگر (Jonathan P. Singer)، از اعضای اصلی تیم تحقیق بر آن تأکید دارد. البته آن‌ها برای این فناوری پیشرفته، کاربردهای کوتاه‌مدتی هم پیش‌بینی نموده‌اند که نمونه آن، استفاده در ماسک‌های «N95» بوده که با شیوع بیماری همه‌گیر کووید-19، با تقاضای بیشتری مواجه شده‌اند. این روش، کارایی فیلتر ماسک‌ها را افزایش داده و در نتیجه، می‌تواند جایگاه خود را به سرعت در بازار باز نماید. علاوه بر این، وسایل الکترونیکی مانند «LED»ها و سیستم‌های ذخیره‌کننده انرژی نیز، می‌توانند به شکل مشابهی از این فناوری بهره‌مند شوند.

گفتنی است که این فناوری، در همکاری با دانشگاه بینگهمپتون (Binghamton University) توسعه یافته و برای کاربردهایی همچون سنجش نوری، قابلیت اضافه نمودن نانوذرات طلا هم بر روی سیم‌ها وجود دارد.

مرجع: «Nanowerk»