محققین انستیتو فناوری ایتالیا (IIT-Istituto Italiano di Tecnologia)، موفق به ساخت نوعی مایع زیست‌سازگار شده‌اند که قابلیت جایگزینی با گیرنده‌های نوری شبکیه چشم را دارا می‌باشد. این پروتز مایع که از نانوذرات فتواکتیو تشکیل شده، با رفع چالش مرتبط با انحطاط تدریجی گیرنده‌های نوری شبکیه که به نابینایی فرد در سنین بالا می‌انجامد، می‌تواند انقلابی در پروتزهای مصنوعی شبکیه ایجاد نماید.

یکی از مشکلاتی که افراد مسن با آن مواجه می‌شوند، اختلال در گیرنده‌های نوری شبکیه چشم است که به مرور زمان، قدرت بینایی را کاهش داده و در نهایت، می‌تواند از دست رفتن کامل بینایی را به دنبال داشته باشد. در واکنش به این مشکل بزرگ، تیمی از محققین علوم اعصاب انستیتوی «IIT»، با همکاری مرکز نانوفناوری این مؤسسه، سعی در ایجاد پروتزهای مصنوعی خاصی دارند که وضوح دید را در افراد مبتلا به این اختلال، به شدت افزایش می‌دهد.

این دستاورد جالب و منحصربه‌فرد، در ادامه تلاش‌های این تیم برای توسعه یک شبکیه مصنوعی، به دست آمده است. آن‌ها در سال 2017 میلادی، نسل اول پروتز خود را بر اساس مواد نیمه‌هادی آلی، طراحی نموده و اکنون با توسعه و تکامل آن، با استفاده از یک جزء آبی (Aqueous Component)، موفق به عرضه نسل دوم فناوری خود شده‌اند. پروتز مصنوعی جدید، حاوی ذرات پلیمری فتواکتیو با اندازه 350 نانومتر است که از طریق تحریک نوری ذرات، عملاً به عنوان جایگزینی برای گیرنده‌های نوری آسیب‌دیده عمل نموده و نقش گیرنده‌های سالم را بازآفرینی می‌کند.

گفتنی است که این پروتز مایع، به دلیل فرآیند تزریق سریع‌ و آسیب احتمالی کمتر در مقایسه با عمل‌های جراحی موجود، گزینه مطلوب‌تری بوده و یک گام بزرگ برای دستیابی به یک پروتز مصنوعی کارآمد به حساب می‌آید. فابیو بنفناتی (Fabio Benfenati)، از اعضای تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «نتایج آزمایش‌های ما، گواهی بر پتانسیل بالای نانومواد برای توسعه نسل دوم پروتزهای شبکیه است که درمان نابینایی ناشی از مشکلات شبکیه را ممکن می‌سازد. خلق این مایع مصنوعی شبکیه، منجر به بهبود پهنای دید و وضوح دید بیماران می‌گردد. استفاده از پلیمرهای فتواکتیو در ذراتی که کوچک‌تر از گیرنده‌های نوری (photoreceptor) می‌باشند، سطح فعال برای فعل‌وانفعال با عصب‌های شبکیه را افزایش داده و در عین حال، به سادگی کل سطح شبکیه را می‌پوشاند.»

مرجع: «Eurekalert»