محققین دانشگاه فلوریدا، با الهام از رنگ بال پروانه‌ها، در تلاش برای ساخت و توسعه نمایشگرهای کم‌مصرف و باکیفیتی هستند که می‌تواند صنعت صفحات نمایش فعلی را به کلی متحول نماید. به کمک این فناوری، امکان توسعه نسل جدیدی از نمایشگرهای دیجیتالی فراهم شده که به جای استفاده از چراغ‌های پرانرژی مورد استفاده در فناوری‌های فعلی، با بهره گرفتن از نور محیط روشن شده و یک شرایط طبیعی‌تر و قابل‌پسندتر را ایجاد می‌کنند.

صفحات نمایش فعلی، مبتنی بر چراغ‌های «LED» تعبیه شده در پشت صفحه‌نمایش کار می‌کنند و به همین دلیل، با مصارف بالای انرژی همراه می‌باشند. در مقابل، صفحات نمایش جدید، با بازتاب نور محیط روشن شده و علاوه بر مصرف انرژی پایین‌تر، هماهنگی زیادی با نمایش رنگ‌ها در طبیعت دارند. دباشیز چاندا (Debashis Chanda)، استادیار مرکز علوم و فناوری نانو در دانشگاه فلوریدا، در رابطه با نوآوری خلاقانه خود می‌گوید: «تجربه مشاهده صفحات نمایش مبتنی بر فناوری جدید و تفاوت آن با نمایشگرهای فعلی را می‌توان با خوردن غذاهای فراوری شده و طبیعی مقایسه نمود. این راهی برای ساخت نمایشگرهایی است که در نمایش رنگ‌ها، هماهنگ با طبیعت بوده و به همین دلیل، طبیعی‌تر به نظر رسیده و حجم عظیمی از نور را به چشم بیننده وارد نمی‌کنند».

بحث تصاویر طبیعی و چشم‌نواز، یکی از مهم‌ترین چالش‌های صنعت صفحات نمایش است که توجه بسیاری از تولیدکنندگان و فناوران را به خود جلب نموده است. امروزه نرخ استفاده از تلفن‌های همراه هوشمند، رایانه‌ها و تلویزیون‌های خانگی، به شدت بالا رفته و این در حالی است که خیره شدن طولانی‌مدت به آن‌ها، چشم را تحت فشار قرار داده و موجب سردرد و سایر مشکلات سلامتی برای کاربران می‌شود. مکانیسم ابداعی چاندا، بر مبنای پوشش رنگی بسیاری از حیوانات، از جمله پروانه‌ها، اختاپوس‌ها، طوطی‌ها و سوسک‌ها توسعه یافته است. زمانی‌که نور محیط به ساختار نانویی بدن این حیوانات و حشرات برخورد می‌کند، رنگ‌هایی بسیار طبیعی شکل می‌گیرد که تیم تحقیق هم از همین پدیده برای توسعه فناوری خود الهام گرفته‌اند. چاندا در این خصوص می‌گوید: «اگر به اختاپوس‌ها، پروانه‌ها و سایر پرندگان زیبا دقت کنیم، در واقع رنگ آن‌ها از ساختارهای نانویی موجود در پرها، پوست یا فلس آن‌ها نشأت می‌گیرد. آنچه پروانه انجام می‌دهد، پراکندگی نور به شکلی منظم و کنترل شده است».

همین موضوع، سرآغاز ایده‌ای در ذهن دکتر چاندا بود که در نهایت به توسعه فناوری نمایشگرهای رنگی پلاسمونیک (Plasmonic Color Displays) انجامید. در این فناوری، بر اساس اندازه، شکل و الگوهای نانوساختار فلزی بازتابنده در صفحه‌نمایش، رنگ‌های مختلفی مشاهده می‌شود که البته هنوز با محدودیت‌هایی مواجه است. مهم‌ترین بخش این محدودیت‌ها، در ساخت صفحات نمایش بزرگ جلوه می‌نماید. چالش دیگر، در نمایش رنگ سیاه است که دکتر چاندا و همکارانش، در صدد استفاده از یک لایه کریستال مایع برای نمایش رنگ‌های خاکستری و سیاه و حل نسبی این چالش می‌باشند. شاید راهی طولانی تا تجاری‌سازی کامل این فناوری و در دسترس قرار گرفتن نمایشگرهای فوق‌الذکر در پیش باشد، اما به نظر می‌رسد که گام‌های اولیه، محکم برداشته شده است.

مرجع: «Nanowerk»