محققین موفق به ساخت ماده جدیدی شده‌اند که می‌تواند لباس کاربران را به ابزاری برای رصد سلامت و وضعیت بهداشتی آن‌ها بدل نماید. نانو کامپوزیت ابداعی، از انعطاف‌پذیری لازم برای بافته شدن در الیاف پارچه برخوردار بوده و عملاً به‌عنوان یک سیستم هشداردهنده زودرس برای انواع آسیب و بیماری عمل می‌کند.

ایده اولیه این فناوری که از سوی «سیموس کوران» (Seamus Curran)، استاد فیزیک دانشگاه هوستون مطرح گردیده، استفاده از نانولوله‌های کربنی به‌عنوان سنسورهای دمایی بدن است. سیمون و همکارانش، اقدام به تولید نوع خاصی از نانولوله‌های کربنی نموده‌اند که برخلاف ساختارهای سخت و انعطاف‌ناپذیر موجود، کاندیدی بسیار مناسب برای سنسورهای اندازه‌گیری دمای بدن در قالب یک پوشیدنی یک‌بار مصرف یا با قابلیت استفاده مجدد می‌باشد. این سنسورها، قابلیت تشخیص تغییرات جزئی دمای بدن را داشته و در موارد نیاز به مداخله خارجی، هشدارهایی مبنی بر تغییر دمای بدن ارسال می‌کند.

دکتر کوران در خصوص فناوری جدید اظهار داشته است: «بدن شما، پیش از آن‌که علائم بیماری آشکار شوند، می‌تواند به شما بگوید که احتمالاً چیزی اشتباه است و به خوبی کار نمی‌کند. این دستگاه، کاربردهای مختلفی خواهد داشت، از تشخیص کمبود آب بدن در مسابقات سنگین ورزشی (دوی ماراتن)، تا شناسایی آغاز بیماری فشارخون در افراد حاضر در خانه سالمندان».

نکته بسیار جالب پیرامون این فناوری منحصربه‌فرد، مقرون‌به‌صرفه بودن آن است. مواد اولیه مورد استفاده، در غلظت‌های بسیار پایین بکار گرفته می‌شوند و همین عامل، موجب شده تا قیمت تمام شده محصول، به شدت کاهش یافته و پتانسیل تجاری آن از نظر قیمت تمام شده بسیار مناسب ارزیابی گردد. گفتنی است که در صورت موفقیت در تجاری‌سازی نهایی این فناوری پوشیدنی، کاربران می‌توانند با رصد مداوم دمای بدن خود، هر گونه بیماری یا اختلال در عملکرد اجزای بدن را در سریع‌ترین زمان ممکن شناسایی نموده و نسبت به درمان‌های مورد نیاز اقدام کنند.

لازم به ذکر است که در طی سال‌های اخیر، تلاش‌های قابل توجهی در راستای توسعه فناوری‌های پوشیدنی انجام گرفته است. در این میان، استفاده از فناوری‌های پوشیدنی به منظور رصد میزان آلایندگی‌های محیطی و یا کنترل علائم سلامت کاربر، بخش مهمی از کاربردهای این فناوری را در بر می‌گیرد. اما در راستای توسعه فناوری‌های پوشیدنی، چالش‌هایی همچون یافتن روشی پایدار برای تولید انرژی مورد نیاز دستگاه‌ها و سنسورهای الکتریکی و همچنین انعطاف پارچه‌ها و البسه مورد استفاده نیز وجود داشته که محققین و فناوران مختلفی را دست به کار فعالیت‌های تحقیق‌وتوسعه‌ای جدی نموده است.

مرجع: «Nanowerk»