گروهی از محققین دانشگاه «University of Rome Tor Vergata»، در تلاش برای استفاده از آنتی‌بادی‌ها به‌عنوان ابزارهای اولیه‌ای برای تولید نانو ساختارهای هوشمند می‌باشند. این ایده کاملاً بدیع، پتانسیل‌های قابل توجهی داشته و به نوعی می‌تواند در حوزه‌های مختلفی، از جمله زیست‌پزشکی، تحولات قابل توجهی را به دنبال داشته باشد.

با پیشرفت‌های صورت گرفته در حوزه فناوری نانو و کاربردهای بالقوه آن در بسیاری صنایع، شکی وجود ندارد که دستیابی به یک راهکار مناسب برای تولید نانو ساختارها، می‌تواند ارزش افزوده قابل توجهی را به دنبال داشته باشد. در صنایع زیستی، استفاده از «DNA» مصنوعی به‌عنوان مصالح ساختمانی اولیه، یکی از مواردی است که مورد توجه محققین قرار گرفته است. امروزه به کمک فناوری‌های نوینی که در دسترس بشر قرار گرفته، می‌توان رشته‌های «DNA» را به گونه‌ای طراحی و تولید نمود که به صورت کاملاً تعاملی و قابل پیش‌بینی، در کنار یکدیگر قرار بگیرند؛ این کار، دقیقاً مشابه با چیدن آجرها و قطعات لگو «Lego» در کنار یکدیگر انجام شده و به وسیله آن، می‌توان اشکال هندسی دو بعدی و سه بعدی را با کنترل‌پذیری و دقت بالا، تولید نمود. از جمله ساختارهای نانویی که با استفاده از این ایده ساخته شده است، می‌توان به نانو مقیاس «مونا لیزا» به‌عنوان یک هندسه بسیار پیچیده اشاره نمود.

تحقیقات ارزشمند گروهی از محققین دانشگاه «Tor Vergata»، نشان داده است که پادتن یا آنتی‌بادی، یک سازنده مولکولی بالقوه برای ساخت یا جداسازی این نانوساختارهای «DNA» محسوب می‌شود. در حالت کلی، عملکرد آنتی‌بادی‌ها شناسایی و اتصال مولکول‌ها یا پروتئین‌های خارجی است. همین عامل، موجب می‌شود تا آنتی‌بادی‌ها به‌عنوان یک نشانگر زیست‌شناسی ایده‌آل مطرح گردند. نکته مهم در اینجا است که هر آنتی‌بادی هدف خاصی داشته و مدیریت سیستم به راحتی امکان‌پذیر خواهد بود. این پروژه که از دو سال قبل آغاز شده است، امکان به‌کارگیری قابلیت‌های شگفت‌انگیز آنتی‌بادی‌ها برای تشخیص و اتصال به یک مولکول خاص را برای توسعه کاربردهای نانویی فراهم می‌کند. در واقع، محققین به فناوری جدیدی دست یافته‌اند که در آن، آنتی‌بادی‌ها به‌عنوان اجزای مولکولی سازنده ساختارهای نانویی استفاده می‌شوند.

ارزش تجاری این فناوری، در این نکته نهفته است که با استراتژی استفاده از آنتی‌بادی‌ها برای تولید نانو ساختارها، امکان طراحی نانو ساختارهای هوشمندی پدید می‌آید که با حضور یک نشانگر خاص، تولید شده و با حضور نشانگری دیگر، از بین می‌روند. تجاری‌سازی نهایی این فناوری که هدف آتی تیم تحقیق است، یک پیشرفت عمده در زمینه‌های پزشکی، تشخیص و درمان بیماری‌ها محسوب می‌شود.

مرجع: «phys»