محققین دانشگاه «MIT»، با استفاده از نانولوله‌های کربنی، موفق به ساخت ریزپردازنده‌های 16 بیتی قابل‌برنامه‌ریزی شده‌اند که می‌تواند جایگزینی مناسب برای تراشه‌های سیلیکونی فعلی باشند. این فناوری جالب، گامی بزرگ در مسیر پیشرفت تراشه‌های کامپیوتری و حرکت به سمت نسل جدیدی از کامپیوترها خواهد بود.

تیم تحقیقاتی «MIT» که طی سال‌های اخیر با موانع و چالش‌های بی‌شماری در طراحی و ساخت ریزپردازنده‌های مدرن مواجه بودند، نمونه‌هایی جدید را مبتنی بر نانولوله‌های کربنی طراحی نموده‌اند که جایگزینی سبز و سریع برای همتایان سنتی آن‌ها (تراشه‌های سیلیکونی) به حساب می‌آید. تراشه‌های سیلیکونی، دهه‌های متمادی است که در صنعت مورد استفاده قرار گرفته و همان‌طور که در قانون مور پیش‌بینی شده است، هر دو سال یک بار، تعداد ترانزیستورهای موجود در یک تراشه دو برابر شده و محاسبات پیچیده‌تری را می‌توان در زمانی کوتاه‌تر انجام داد. با این حال، متخصصین پیش‌بینی می‌کنند که روند پیشرفت فعلی، ممکن است در آینده نزدیک متوقف و یا کند شده و بر همین اساس، تلاش‌ها برای ساخت نسل جدید ترانزیستورها آغاز شده است. هدف اصلی، ساخت ترانزیستورهای مبتنی بر نانولوله‌های کربنی یا اصطلاحاً «CNFET» است که بنا بر تحقیقات صورت گرفته، راندمان انرژی و سرعتی 10 برابری در مقایسه با سیلیکون را فراهم می‌سازد. البته تا به امروز، ساخت این ترانزیستورها با نقص‌های عملکردی همراه بوده که استفاده از آن‌ها را غیرممکن می‌ساخت و نوآوری جدید، می‌تواند این معضل را رفع نماید.

گفتنی است، نوآوری جدید محققین «MIT» در استفاده از فرآیندهای فعلی ریخته‌گری تراشه‌های سیلیکونی و در نتیجه محدود ساختن چشمگیر نقص‌های عملکردی ترانزیستورهای کربنی، امکان کنترل کامل عملکرد در ساخت «CNFET»ها را فراهم نموده است. این ایده، در طراحی و ساخت یک ریزپردازنده 16 بیتی با موفقیت آزمایش گردیده و در صورت موفقیت‌های آتی در توسعه نمونه اولیه تولید شده و پشت سر گذاشتن موانع مرتبط با تولید به مقیاس این فناوری، راه برای تجاری‌سازی و تحول چشمگیر در سرعت پردازش کامپیوترها هموار خواهد شد.  

مرجع: «SciTech daily»