اعماق دریاها، میزبان هزاران کشتی قدیمی است که پس از غرق شدن، برای سال‌های متمادی از طریق آب سرد و رسوبات شکل‌گرفته، به همان شکل اولیه حفظ شده‌اند. با این حال، هنگامی که این کشتی‌ها از عمق آب بیرون آورده می‌شوند، چوب به‌سرعت شروع به از بین رفتن می‌نماید. دانشمندان موفق به کشف روش جدیدی برای تولید نانو کامپوزیت‌های هوشمند شده‌اند، تا کشتی جنگی بریتانیا متعلق به قرن شانزدهم میلادی را به همان صورت اولیه حفظ نمایند. این رویکرد ابتکاری، با از بین بردن اسیدهای مضر، می‌تواند بدون آسیب رساندن به ساختار چوبی کشتی، آن را صحیح و سالم نگهداری نماید. گفتنی است، نتایج این کشف جدید، در «256»امین نشست ملی انجمن شیمی آمریکا «ACS»، ارائه می‌گردد.

بنا بر گزارش «Nanowerk»، باکتری‌های دریایی موجود در دریا، موجب تشکیل سولفید هیدروژن شده که با یون‌های آهن واکنش داده و سولفید آهن را در اطراف کشتی تشکیل داده‌اند. این رسوبات، در محیط‌های کم اکسیژن به همین شکل باقی می‌ماند، ولی با بیرون آوردن کشتی و در مجاورت هوای آزاد، گوگرد به‌سرعت اکسید شده و اسیدهای مضر ایجاد می‌شوند. هدف اصلی تحقیق، جلوگیری از اسیدهای مضر است که می‌تواند از طریق نانو کامپوزیت پلیمری، حذف کامل یون‌های آزاد آهن و سولفات از چوب را موجب شود.

«سرنا کور» از محققین اصلی این پروژه، اظهار دارد که: «ایده اولیه این فناوری، از یک نشست دوستانه با الینور اسکافیلد که از مدیران حفاظت Mary Rose Trust است، آغاز شد. وی در زمینه تکنیک‌های محافظت از پوسته‌های چوبی کار کرده و علاقه‌مند به روشی برای توسعه تکنیک‌ها به مصنوعات چوبی بود. ما شروع به کار با نانو مواد مغناطیسی به‌عنوان یک کاربرد در تصویربرداری کردیم و معتقد بودیم که می‌توان از این فناوری، برای رفع نیاز ماری رز نیز استفاده نمود».

لازم به ذکر است که ماری رز، در سال 1545 میلادی در ساحل جنوبی انگلستان غرق شد و تا سال 1982، در کف دریا باقی ماند. 40 درصد از این کشتی که دارای بیش از 19000 قطعه چوبی منحصربه‌فرد است، سالم باقی مانده و می‌تواند یک اثر ارزشمند برای مطالعه دریانوردی آن دوران محسوب شود.

مرجع: «Nanowerk»