از زمان کشف تراشه‌های سیلیکونی تاکنون، هیچ چیزی هیجان‌انگیزتر از نانومواد در حوزه فیزیک و علم مواد نبوده است. امروزه بسیاری از دانشگاه‌ها، اقدام به تأسیس و راه‌اندازی مراکز تحقیقات نانو نموده‌اند که با حمایت‌های مالی انجام‌گرفته، موفق به تجاری‌سازی نتایج تحقیقات علمی خود شده‌اند. خروجی این جریان علمی- صنعتی گسترده، تعداد زیادی شرکت‌های اسپین‌آف است که به‌عنوان کسب‌وکارهای کارآفرین، در حال توسعه کاربردهای صنعتی در حوزه فناوری نانو هستند.

بنا بر گزارش «Multi Briefs»، یکی از حوزه‌های مورد توجه محققین و دانشمندان، نانو کامپوزیت‌های پلیمری است که با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد، قدرت، مقاومت حرارتی و الکتریکی، سختی و نیز هدایت الکتریکی و حرارتی، می‌توان از آن‌ها در طیف وسیعی از کاربردها استفاده نمود که پتانسیل بازار بسیار چشمگیری دارند. رشد متوسط سالانه مصرف نانو کامپوزیت‌ها در سال‌های آتی، بین ۱۸ تا ۲۵ درصد برآورد شده است و انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۲۰ میلادی، به بیش از ۷۵۰ میلیون دلار برسد. بنا بر آمار انتشار یافته، بیش از ۸۰۰ مرکز تحقیقاتی و شرکت در حوزه نانو کامپوزیت و تحقیقات فناوری نانو در آمریکا فعال هستند که از سال ۲۰۱۷ میلادی به این‌سو، بیش از ۸ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در آن‌ها صورت گرفته است. این در حالی است که میزان سرمایه‌گذاری‌ها در اروپا، با بیش از ۲۵۰ شرکت و مرکز تحقیقاتی، بالغ بر ۳ میلیارد دلار است.

یکی از بخش‌های صنعتی که در زمینه توسعه کاربردهای نانو کامپوزیتی پیشرو به‌حساب می‌آید، خودرو است. امروزه نانولوله‌های الکترومغناطیسی، یک ماده کامپوزیتی مرسوم، بوده که بیش از ۷۰ درصد از خودروهای ساخته شده در آمریکا، از آن برای جلوگیری از انباشت الکتریسیته ساکن در خطوط جریان سوخت استفاده می‌نمایند. از صنایع بسته‌بندی مواد غذایی، پزشکی و سازه‌های دفاعی و هوافضا، می‌توان به‌عنوان دیگر بخش‌های صنعتی نام برد که نانو کامپوزیت‌ها در آن‌ها نقش عمده‌ای دارند.

مرجع: «Multi Briefs»