مغز انسان به منظور انطباق با محیط و با هدف یادگیری، تشخیص، شناخت و پردازش اطلاعات پیچیده، نیاز به انرژی بسیار کمی داشته که امری شگفت‌انگیز به‌حساب می‌آید. با پیشرفت‌های صورت گرفته در طی سال‌های اخیر، ساختار مغز به‌تدریج برای محققین روشن شده است، با این حال، تکرار و شبیه‌سازی کامل آن، کاری دشوار به نظر می‌رسد. اخیراً گروهی مشترک از محققین مؤسسه فناوری کیوشو و دانشگاه اوزاکا، موفق به تکرار بخشی از عملکرد مغز با استفاده از مواد نانو مولکولی شده‌اند. آن‌ها از نانولوله‌های کربنی، برای دستیابی به این هدف استفاده نموده‌اند.

دو ویژگی کلیدی مدارهای عصبی، شامل «قابلیت یادگیری سیناپس» و «ضربان عصبی یا اسپیکز» است. دانشمندان برای شبیه‌سازی مکانیسم‌های مغزی، عموماً از مدارهای نورومورفیک استفاده می‌نمایند. یکی از مواردی که در توسعه تراشه‌های نورومورفیک برای تکرار مصنوعی ساختار و عملکردهای مغزی هنوز به‌طور کامل کاربردی نشده است، عملکرد تولید و انتقال ضربان‌های عصبی بی‌اختیار و در نتیجه شبیه‌سازی امواج عصبی است. این خلأ، با استفاده از نانولوله‌های کربنی تک دیواره «SWNT»، از سوی تیم تحقیق پر شده است. آن‌ها ساختارهای بسیار نازکی از شبکه  مولکولی نورومورفیک «SWNT / POM» تولید نموده‌اند که می‌تواند پالس‌های عصبی نورون‌های مغز را شبیه‌سازی و تولید نماید. گفتنی است، «POM» شامل اتم‌های فلز و اکسیژن است که در چهارچوب سه‌بعدی شکل گرفته و برخلاف مولکول‌های آلی معمولی، می‌تواند بارهای الکتریکی را در یک مولکول ذخیره نماید. نکته جالب‌توجه این تحقیق، این است که این مدل مولکولی می‌تواند به یک جزء کلیدی از ابزارهای محاسباتی بدل شود که نسل آینده فناوری هوش مصنوعی را شکل خواهد داد.

مرجع: «Nanowerk»