استفاده از هیدروژل‌های نانوساختار جهت استخراج آب آشامیدنی از منابع آبی آلوده نظیر اقیانوس‌ها
دانشمندان دانشگاه تگزاس، موفق به توسعه فناوری جدیدی شده‌اند که می‌تواند از مواد ترکیبی ژل‌های پلیمری نانوساختار، برای تأمین آب آشامیدنی از هرگونه منبع آبی آلوده استفاده نماید. بنا بر آمار سازمان ملل متحد، در هفته بیش از 30 هزار نفر به دلیل مصرف آب غیربهداشتی می‌میرند. اگرچه اغلب این تلفات به کشورهای درحال‌توسعه و کمتر توسعه‌یافته مربوط می‌شود، با این حال، آمریکا نیز به دلیل برخی بحران‌های طبیعی، به‌ویژه طوفان‌های گرمسیری، با کمبود منابع آب سالم روبرو شده است. با هدف رفع این چالش بزرگ، تیمی از محققین دانشگاه تگزاس به رهبری «ژیهوآ یو»، توانسته‌اند فناوری کم‌هزینه و در عین حال ساده‌ای توسعه دهند که با استفاده از هیدروژل‌ها (شبکه‌ای زنجیره‌ای از پلیمرها با قابلیت جذب بالای آب)، می‌تواند آب‌های موجود در اقیانوس و یا هر منبع دیگری را تصفیه نموده و آب سالم و بهداشتی موردنیاز را تأمین نماید.
هیدروژل‌های یادشده دارای ویژگی‌های هیدروفیلیک (جذب آب) و نیمه رسانایی (جذب خورشیدی) است و با توجه به این ویژگی‌های منحصربه‌فرد، تیم تحقیق نوعی ژنراتور بخار خورشیدی مبتنی بر هیدروژل ساخته‌اند که از انرژی خورشیدی برای تبخیر آب استفاده می‌نماید. فناوری‌های آبی خورشیدی فعلی که برای بهبود شوری آب بکار گرفته می‌شوند، فرایندهای بسیار پرهزینه‌ای بوده و به ابزارهای نوری برای متمرکز نمودن نور خورشید و تبخیر آب نیاز دارد. این در حالی است که در فناوری جدید، از ژل‌های نانوساختاری استفاده شده که با توجه به انرژی مورد نیاز کمتر، با نور طبیعی خورشید نیز قادر به افزایش حجم آب تبخیر شده خواهد بود. هیدروژل‌ها به فرآیند تبخیر آب با استفاده از نور طبیعی خورشید کمک نموده و سپس بخار آب ایجادشده به یک مخزن آب شیرین منتقل می‌شود.
گفتنی است، خواص دفع‌کننده هیدروژل‌های ابداعی، حتی بر روی نمونه‌های آب موجود در دریاچه‌های نمک نیز کاربرد داشته و آب تولیدی توانسته است استانداردهای مرتبط با آب آشامیدنی را از سازمان بهداشت جهانی سازمان حفاظت محیط‌زیست آمریکا کسب نماید.
مرجع: «Phys.org»
هنوز نظری وارد نشده است!
نظر خود را ارسال نمایید
پست الکترونیکی شما انتشار پیدا نمی کند.